Geçmiş Zaman Olur ki...
Burhan FelekSözler ve Alıntılar
Ortaoyununun esası, Osmanlı cemiyetini zarifâne tenkit etmektir ve iki unsurdan kuruludur. Bunlardan birisi, kavuklu, kavuklu arkası, pişekâr ve zenneden kurulu olan asıl daimî oyun organıdır. Bunların karakteri Osmanlı, şehirli cemiyetini, kusurları ve meziyetleri ile (…) ortaya döker. İkinci kısım Osmanlı İmparatorluğu’nu teşkil eden muhtelif etnik grupların temsilcileridir ki, bunlar zengin bir trupta Arnavut, Laz, Kayserili, Acem, Yahudi, Frenk züppe, Sarhoş Ayvaz, Rumelili, Bolulu, Arap taklitleriydi. (…) Ortaoyununa ilk önce pişekâr çıkar ve zarif bir tekerleme ile oyunun ismini söylerdi. Ortaoyununda dekor olarak “Yeni Dünya” denilen üç kanatlı, insan boyunda ve beher kanadı boş bir tahta paravan gibi bir şey konurdu. Bu ev vazifesini görür, bir de sandalye ya bulunur ya bulunmazdı. Aslında ortaoyunu son zamanlarda dünyanın denemeye başladığı dekorsuz tiyatro idi ve kendine mahsus bazı deyimleri vardı…
Sayfa 91Kitabı okudu
İstanbul’da ekmek fırıncılarının hemen hepsi Ergerili Arnavut Rumlardı. Simitçi ve börekçi fırınlarını ise hemen hemen tamamen Safranbolulu Türkler işletirdi. Bugün börekçi ve simitçi fırınları gene Safranboluluların elindedir. Ama ekmek fırınları tamamen Karadenizlilerin eline geçmiştir.
Bu fırınlar bildiğimiz kubbeli fırınlardı. Maalesef o devirde hamuru hamurkârlar ayakla yoğururlardı. Sonradan hamur makineleri getirilmesi zorunluluğu konduysa da, fırıncılar daha kolay olan âdetten kolay kolay vazgeçmemişlerdir.
Sayfa 41Kitabı okudu