Althusser’ın diğer kitaplarının çok dışında bir çizgiye sahip kitabı. Bir kuram ve politika kitabından çok Althusser'ın iç dünyasını ve hayata bakış açısının psikodinamik geri planını okuma fırsatı veriyor.
Althusser, 'kuramsal anlamda' oldukça ilgimi çeken bir düşünür. Marksist düşünceyi en doğru şekilde temsil eden isimdir desek abartmış olmayız. Bu duruşunun ardını aralarken hayatıyla ve duygusal dünyasıyla ilgili kısımları da okumaya başlıyorsunuz. Kitap, bir çok metnin bir araya getirilerek oluşturulmasından ötürü Althusser’a dair bir çok farklı detay var. Ancak bu detaylar benim için pek de pozitif yönde değil. Eşini öldüren Althusser’ın duygusal savunmasının yanında, haklılık payı arama çabaları, günlük gibi kaleme aldığı yazılarındaki müthiş eril söylemler, akıl hastalığını bahane eden açıklamaları oldukça rahatsız ediciydi. Yani filozof Althusser ne kadar ilgi çekiciyse, birey olarak Althusser o kadar berbat halde! Adam Freud ve Lacan ithaflarıyla işlediği cinayete haklılık payı çıkardı ya hu!!
Başlarda alıntılık kısımların çokluğu ve güzelliği okuru kitabın içine çekerken sonrasında tokat silsilesi başlıyor. Eğer filozof Althusser'ı tanımadıysanız bu kitabı okumayın, uzaklaşırsınız.
Okur notu: Althusser yaşamıyla çok iyi derstir, nasıl bir insan olunmaması gerektiğine dair.
