Gelin Ayşe Sözleri ve Alıntıları
Gelin Ayşe sözleri ve alıntılarını, Gelin Ayşe kitap alıntılarını, Gelin Ayşe en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Ey dostlarım. Ölümden sakın korkmayın. Ölüm acısını nefis tadacaktır. Ama sonrası ebedî bir mutluluk olacaktır. Ölüm bize bunca nimetleri veren Rabbimize kavuşmaktır."
Sayfa 205Kitabı okudu
Eğer çekemezsen gülün nazını,
Ne dikene dokun ne gülü incit,
Sahrada mecnun değilsen,
Ne Leyla'yı çağır, ne çölü incit..
Sayfa 163Kitabı okudu
"Hayat dediğin acıdan başka bir şey değil. Hepsi acı."
Sayfa 58Kitabı okudu
"Sonbaharda savrulan yapraklar gibiydi. Zayıf, güçsüz hissediyordu kendini. Güç, nasıl bir şeydi aceba? İstediğin her şeyi yapabilmek mi? Yoksa istemediklerini karşı koyabilmek mi? Yoksa ikisi de mi? Oysa Ayşe ne istediğini yapabiliyor, ne de istemediğine karşı koyabiliyordu. Bunu başarabilen var mıydı hayatta?"
Sayfa 21Kitabı okudu
BİSMİLLAH!..
Bugün nasıl yaratıldığını düşün dostum!
"𝗢𝗸𝘂! 𝗬𝗮𝗿𝗮𝘁𝗮𝗻 𝗥𝗮𝗯𝗯𝗶𝗻 𝗮𝗱ı𝘆𝗹𝗮 𝗼𝗸𝘂!
𝗢 𝗶𝗻𝘀𝗮𝗻ı 𝗯𝗶𝗿 𝗸𝗮𝗻 𝗽ı𝗵𝘁ı𝘀ı𝗻𝗱𝗮𝗻 𝘆𝗮𝗿𝗮𝘁𝘁ı!"
"Kendini bilen Allah'ı bilir" dostum.
Sayfa 103Kitabı okudu
"Ayşe bir türlü "𝗮𝗻𝗻𝗲" diyemiyordu. Hayatında hiç anne dememişti. O anneleri hep bir melek olarak düşünmüştüm. Ama bu kadın ise cehennem zebanisi gibiydi. Böyle birisi nasıl ayaklarının altında cennet olan anne sözüne layık olabilirdi ki. 𝗔𝗻𝗻𝗲 𝗱𝗲𝗻𝗺𝗲𝘀𝗶𝗻𝗶 𝗸𝗶𝗺 𝗶𝘀𝘁𝗶𝘆𝗼𝗿𝘀𝗮, ş𝗲𝗳𝗸𝗮𝘁𝗹𝗶 𝗼𝗹𝗺𝗮𝗹ı𝘆𝗱ı. Sevgili peygamberimiz yeri göğü yaratan Allah'ın şefkatini bile annelerin şefkatiyle tanımlamaya çalışırdı."
Sayfa 26Kitabı okudu
Ne olur biraz düşün...
Düşün! Anla! Ve Gör dostum!
Sevgi sağanaklar hâlinde yağıyor!
GÖREBİLİRSEN!!!
"Sadece Allah'a köle olursan tüm köleliklerden kurtulursun. Özgür olursun."
Sayfa 81Kitabı okudu
"Annenin şefkati Allah'ın şefkatinin yanında okyanustaki köpük misalidir."
Sayfa 61Kitabı okudu
"Çalışmalıydı. Para hayatın temeli olmuştu. Hayat yardımlaşma üzerine değil, para üzerine kuruluydu artık. Sanki Allah hâşâ böyle yaratmış gibi, herkes parayı konuşuyor, sabahını gecesini paraya göre şekillendiriyordu. Oysa kâinat ve içindekiler, bitkiler, hayvanlar hepsi bir yardımlaşma içinde değiller miydi? Güneş ışığıyla yardım ediyor, bulutlar yağmurlarıyla yardım ediyor, toprak madenleriyle yardım ediyor ve tabiat bir başka güzelleşiyordu. Bu tabiattaki tüm güzellikler, bir yardımlaşmanın eseri değil miydi? Yardımlaşmanın olmadığı yerde güzellikler de tek tek kayboluyordu. İnsanlar artık "benden yardım isteyecek" korkuyusla birbirlerinden kaçıyorlardı."
Sayfa 48Kitabı okudu