Kitabı okuyunca aklıma kaynayan kurbağa deneyi geldi... Bilenler bilir ama bilmeyenler için tekrar yazayım:
Bir kurbağayı kaynayan suya koyarsanız, sıcaklığın verdiği korkuyla hızla zıplayarak kaptan çıkmaya çalışır. Eğer onu ılık suya koyar ve suyu yavaşça ısıtırsanız, suyun içinde uslu uslu oturur. Su yavaşça ısındıkça, kurbağa rahat bir uyuşukluk haline geçer, tıpkı sıcak bir banyo yapan bir insan gibi. Su yavaşça ısındığı için kurbağa tehlikeyi fark etmez ve içine girdiği rehavetle, sonunda kaynayan suyun içinde son nefesini verir.
Bu hikayede anlatılmak istenen şey şu: Yavaş değişimler fark edilmeden köklü ve olumsuz değişikliklere yol açar. Siz bazı şeyleri fark ettiğinizde de bir bakarsınız ki iş işten geçmiştir.
İşte Mevdudi bu kitapta bir nevi kaynayan kurbağa misaliyle bize dünyanın geldiği hâli anlatmaktadır.
Gelin bu dünyayı değiştirelim derken de yavaş yavaş bozulmuş, gevşemiş, önemini kaybetmiş, rafa kaldırılmış gerçekleri tekrar hakkettiği yere taşıyalım demek istemiştir.
Siyaha gri deyip insanları da buna ikna etmekten vazgeçin diyor. Siyah siyahtır!
Ve siyahın siyah olduğunu kabullenip hayatımıza bu gerçeklikle devam etmemizi anlatmaya çalışmıştır.
Benim çok beğendiğim bir başucu kitabı. Tavsiye ederim...
