Gelin Düğmesi, dünyada yalnızca Ankara’da Gölbaşı civarlarında yetişen nadir bir çiçek. Yanar Döner, Türbe, Kırmızı Peygamber Çiçeği, Sevgi Çiçeği isimleriyle de biliniyor. Mayıs ayında açıp Haziran’da kayboluyor. Kitabın Mayıs başında çıkarılmış olması bu anlamda bir tesadüf değil, incelikli bir denk getiriş.
Her şiire bir çizim eşlik ediyor. Çok eskilerden kalma, başka hiçbir tatla karışmamış bir tadı var şiirlerin. “AŞK HER ZAMAN /Çiçek oldum/ Bahar dalında güneş tadı/Boyut açtım uç verdim/ sevda/gözyaşı.”
Müslüm Demirbilek yüreğindekini, en derindekini, en sade haliyle söyleme halinde. Bir baba, bir sevgili, bir insan, bir evlat olarak... Barış Pirhasan’ın kitabın önsözünde belirttiği, şairin utanma hali de buradan geliyor olsa gerek. Belli kendini koyuyor her söylediğine ve sustuğuna. Kendi suyunda kendi sesinde akıyor dizeler: “DERİN HÜZÜN/ Sicim sicim yüreği/ Gözleri ölüm döşeğinde kelebek/ Beyni yangın yeri/ Ne söz hükmediyor ne göz/ Bir eli diğerinin içinde yalnız/ Evren insafsız/ Tortusunu bırakacak zaman.”
“gelin düğmesi” acısız duyarlılığı, incelikli anlatımı, derin bir güzelliği yer yer parlatan dizeleriyle özgün bir ilk kitap. Barış Pirhasan’ın söyleyişiyle Müslüm Demirbilek’in “Sadık kaldığı, işlediği, tınısı, rengi ve ürkekliğiyle tanınabilen bir sesi var.”
