“Akdeniz kıyılarını Toros’tan ayıran en önemli ayrıntıları şairlerden dinlemek gerekir. Bunun için şairin sözcüklerine, dizelerine, şiirlerine ve onları koruma altına aldıkları gökyüzüne bakmak yeterli gelebilir. Gökyüzünün mavi ve yeşille kurduğu yapısal bileşim içinde şiirler gibi şairler de ayrı kulvarların gözcüsüdür. Uğur Olgar, denizin mavisine dağın yeşilinden bakarak yazan şairlerden biri. Akdeniz kıyılarında yeşilin derinlikleirne gözcülük ediyor.
Uğur Olgar, şiirini ikibinli yılların ortalarından itibaren giderek yoğunlaşan etkiyle izledik. Benim kişisel olarak onu tanımam ve iletişim kurmamız Andız dergisini yayımlamaya başladığı süreçle birlikte oldu. O gün olduğu gibi sonraki yıllarda da çalışmalarını kesintiye uğratmadan lirik bir damardan ilerleyerek şiirimize bir akdeniz dokusu işlemeye devam etti.
“Gelincik Ağrısı” Uğur Olgar’ın yarattığı tınıyı sürdüren yeni bir istasyon olmayı vaad ediyor. Gelinciğin kanına karışan şiiri, dudaklarını ayırmadığı kıyılardan taşıyor bizlere. Üstünden dörtnala uçurduğu güvercinlerle “ikinci yeni” sevgisine tutkalla yapışmayı sürdürüyor. Ne Edip’ten vazgeçebiliyor, ne Cemal’den… Issız bir kalabalıktaki tek ağacın köklerine ırmaklar gibi belirlediği hedefe doğru yürüyüşünü sürdürüyor.
