20 ciltlik bir seri olarak planlanmasına rağmen, gördüğü muameleden dolayı sekteye uğrayan, harika bir ilk kitap.
Sadece çizgi roman olarak algılanmaması gereken, Mustafa Kemal'in ve Ali Fuat'ın harbiye yıllarındaki anılarının, gerçeğe dokunan şaşırtıcı detaylarıyla görsel ve akıcı bir bütünleşmesi.
Mustafa Kemal'in de bir insan olduğunu unutuluyor. Zira birkaç sayfada geçen, Mustafa Kemal'e dayak atılma sahnesi yüzünden Chp'li bir vekilin(!) Yalın Alpay'a dava açması ve 4.5 yılla yargılanmasının istemesine mi şaşırayım, bu kitabı bu sahneden ötürü hiç okumadan benimseyen sağ muhafazakarlar mı şaşırayım bilemedim.
Postmodenizmin imajlar dünyasında, metinlerin okunma ve algılanma oranları ne yazık ki düşük.
Alt metne gerek bile yok, okuması ve idrak yeterliliği olan birisi bu eserde ne anlatıldığını çok net görebilir.
Harbiyede zorunlu namaz kıldırılan subayların abdest almasının yasak olması gibi absürt uygulamaların, o taptıkları Abdülhamit zihniyetinin bir eseri olduğunu da görmüyor bu siyasal islamcı ponçikler.
Arkası gelmeyecek bir seri olması yazık olmuş. Umarım fikirler değiştirilir ve devam edilir.
Tesellim, Yalın Alpay'ın Post-Kemalizm beşlemesinin yolda olması.
Hangi fikirde olursanız olun, şu at gözlüklerinizden bir kurtulun dedirten, dizgisi ve çizimleri emsallerine göre kalite kokan bir kitap.
Tavsiyemdir.