Evet bir hikayenin daha sonuna geldim. Her okuduğum kitap bir başkasının aklına danışıyormuş hissi verir bana. Bu kitapta da aşkı, kavuşulmamayı, yalnızlığı, ümidi, ümitsizliği, korkuyu ve korkusuzluk gibi bir çok duygu ve düşünceyi bir arada ve karşısında gördüm. Bir gencin ölen sevdiğinden sonra bir başkasını sevme yolculuğu ne uzun bir yolculuk ne çetin bir yolculuk bu. Sevdiğinin kendisine yar olmayacağını olamayacağını bile bile bütün kalbiyle sevmesi ve o kadar güzel ve temiz ve saf biçimde sevmesi insanı derinden sarsıyor. Birde şu düşünceyi doğruyor sevgi acı verir mi sevgi öldürür mü? Sevginin içinde bunlar var mıdır? Bir yerde görmüştüm sen elmayı seviyorsun diye elmada seni sevmek zorunda mı? Tabiki de değil. Ve bu yüzden bir şekilde hayatımıza devam etmeliyiz. Sevdiğimize acı vermeden onda kapanmayacak bir yara açmadan. Ama werther sevdiğinde kapanmayacak bir yara açtı.
Bu kitabın okunmasını tavsiye ediyorum ve herkes kendinden bir parça bulacaktır.