Biz büyüyünceye kadar, uykularını ve rahatlarını bize feda ettiler. Bizim uykumuz ve rahatımız için yıllarca uykularından ve rahatlarından oldular. Yıllarca sabahlara kadar, yastığımızın ucunda, bizim için kendilerini unuttular. Acıktığımız zaman, büyük bir sevgi merasimiyle bize süt verdiler. Hastalandığımız zaman, büyük zahmetlerle bize hemşirelik yaptılar.
Biz, annemizden dünyaya geldik. Onun büyük muhabbet ve sevgi kucağında büyüdük. Çünkü benim varlığım, onun varlığındandır. Varoldukça ve varolduğumça seveceğim. Hz. Ali şöyle diyor her kesin en gerekli olan görevi, Annesini yüceltmesidir. Zira, herkesin içinde yüceltilip, azizleştirilecek en başta gelen insan o dur.
