Bir ağaç budandığı zaman, köküne yakın yerlerden yeni filizler verir. Böylece, gelişme çağında hastalanan ve bozulan bir ruh da başlangıcın bahara benzeyen günlerine ve çocukluğuna döner. Orada yeni ümitler bulacak ve kopmuş olan hayat bağını yeniden bağlayabilecek sanır. Dip sürgünleri de çabukcak hayata kavuşur ve büyür, ama bu sadece sahte bir canlılıktır, bunlardan hiçbir zaman yeni bir ağaç oluşmaz.