Bu kitapta yer alan on sekiz öykü, Yılmaz Güney'in 1950'li yıllarda Yeni Ufuklar, Pazar Postası, On üç ve Bir dergilerinde yayımlanmış ve daha sonra basılan kitaplarına girmemiş öykülerdir. Sanatının ilk döneminin özelliklerini taşıyan bu öyküler, Güney'in sanata, anlatıcılığa, bir ilk adımı, onun bir rengi olarak algılanmalıdır. Çirkin Kral'dan geçip Umut'a uzanan çizginin başlangıcıdır bu gençlik öyküleri. Sanatçının bizzat yaşadığı ilişkiler sonraki sanatsal üretimlerinde, öykü, roman ve filmlerde ele aldığı toplumsal sorunların kaynağında birer tema olarak kalmış ancak anlatımda "durum" ile birlikte "olay" a yöneliş olarak da farklılaşma ortaya çıkmıştır. Bu farklılaşmanın bir boyutu da bu ilk öykülerindeki "fantastik gerçekçilikten", sanatının ikinci dönemindeki "toplumcu gerçekçiliğe", hatta "eleştirel gerçekçiliğe" kadar uzanmıştır. Kuşkusuz bu, sanatçının bilinç düzeyinde, politik mücadelesinde ortaya çıkan bir farklılaşmayla da yakından ilgilidir.
