Birinci Bölüm Kapitalizmde Emekçi Gençliğin Durumu Halkçı (Narodnik) Plan Hastalığından İnciler Rusya'da Kapitalizmin Gelişmesi Rusya Sosyal-demokrat İşçi Partisi Program Taslağı Yoksul Köylülere Marksizm ve Revizyonizm İşçi Sınıfı ve İşçi Sınıfının "Parlamenter" Temsili Kamu Eğitim Bakanlığının Siyaseti Konusund (Kamu Eğitimi Sorununa Ekler) İşçi Sınıfı ve Yeni-Maltusçuluk Tarımda Çocukların Çalışması Beşinci Uluslararası Fuhuşa Karşı Savaşım Kongresi Rus Okullarındaki Öğrencilerin Ulusal Bileşimi Karl Marx İkinci Bölüm İşçi Ve Köylü Gençliğin Devrimci Eğitimi Ve Sınıflar Savaşımına Katılması Üzerine Ne Yapmalı? Örgütlenme Görevlerimiz Üzerine Bir Yoldaşa Mektup Reformlar Çağı A. A. Bogdanov'a Mektup A. A. Bogdanov ve S. İ. Gusev'e Mektup S. İ. Gusev'e Mektup Yeni Hedefler, Yeni Güçler S. İ. Gusev'e Mektup Saint-Petersburg Komitesine Bağlı Savaş Komitesine Mektup Partinin Yeniden Örgütlenmesi Üzerine Moskova Ayaklanmasının Öğrettikleri Menşevizmin Bunalımı K. Kautsky'nin Rus Devriminin İtici Güçleri ve Olasılıkları Broşürünün Rusça Çevirisine Önsöz "Yaşasın Birlik!" Çığlıklarıyla Birliğin Çiğnenmesi İnessa Armand'a İnessa Armand'a Gençlik Enternasyonali 1905 Devrimi Üzerine Rapor Proletaryanın Devrimimizdeki Görevleri Ortada Görünmeyen Birinin Öğütleri "Halkın Dostları" Kimlerdir ve Sosyal-demokratlara Karşı Nasıl Savaşırlar? 183 Öğrencinin Zorla Askere Alınması İç Siyaset Sorunları İflas Belirtileri Ortaöğretim Okulları Öğrencilerine RSDİP Komite ve Gruplarının Parti Kongresine Sunacakları Raporlar Sorunu Öğrenci Gençlik Karşısındaki Tutum Üzerine Karar Tasarısı Devrimci Gençliğin Görevleri Birinci Mektup Moskova'da Siyasal Grev ve Sokak Çarpışmaları Moskova Olaylarının Verdiği Ders Siyasal Yeniden-Kümelenmenin Bir İlk Bilançosu Devrimci Riga'nın Ültimatomu Rusya'da Durum Gerginleşiyor Petersburg İşçi Bölgesinde Seçimler Marx'ın Kugelmann'a Mektuplarının Rusça Çevirisine Önsöz Öğrenci Hareketi ve Güncel Siyasal Durum Güncel Dönem Üzerine Düşünceler Bir Dönüm Noktasının Başlangıcı Değil mi? Gösterilerin Başlaması Devrimci Atılım Demokrat Öğrencilerin Siyasal Tavırları Artan Bir Aykırılık Dördüncü Bölüm Uluslararası Devrimci Gençlik Hareketi Üzerine Stuttgart Kongresinin "Militarizm ve Uluslararası Anlaşmazlıklar" Kararı Üzerine Görüşler Anti-Militarist Propaganda ve Sosyalist İşçi Gençlik Birlikleri "Silahsızlanma" Sloganı Konusunda İ. F. Armand'a Mektup İ. F. Armand'a Mektup İ. F. Armand'a Mektup İsviçreli İşçilere Veda Mektubu Beşinci Bölüm Gençliğin Ve Gençlik Örgütlerinin Sosyalist Kuruluştaki Görevleri Üzerine RSSFC'nin Yüksek Öğretim Kurumlarına Kabul Edilme Sempatizan Grupların Örgütlenmesi Üzerine Birinci Rusya Kongresinde Halk Eğitimi Üzerine Rusya Merkez Yürütme Komitesinin, Moskova Sovyetinin ve Rusya Sendikalar Kongresinin 17 Ocak 1919 Ortak Oturumunda Yapılan Konuşma 18 Ocak 1919'da Rusya Enternasyonalist Öğretmenler II. Kongresinde Yapılan Konuşma Sovyetler İktidarının Başarı ve Güçlükleri RK(B)P Program Taslağı Programın Halk Eğitimine İlişkin Bölümü Rusya Komünist (Bolşevik) Partisi Merkez Komitesinin Doğu Cephesindeki Durumla İlgili Tezleri 17 Nisan 1919'da Rusya Komünist Öğrenciler I. Kongresinde Yapılan Konuşma 1 Mayıs 1919'da Kızıl Meydanda Yapılan Konuşma Herkes Denikin'e Karşı! Sovyet İktidarının İki Yılı Rusya Merkez Yürütme Komitesi ve Halk Komiserleri Konseyinin Rusya Sovyetleri VII. Kongresine Sunulan Raporundan 6 Aralık 1919'da Çıkarılan Sonuçlar Yerimizi Alacaklara Halk Eğitimi Taşra Kesimleri Okuldışı Alt Kesim Yöneticileri III. Rusya Konferansında 25 Şubat 1920'de Yapılan Konuşma Moskova Kızıl İşçi ve Asker Temsilcileri Sovyetinde 6 Mart 1920'de Yapılan Konuşma A. V. Lunaçarski'ye Gençlik Birliklerinin Görevleri (Rusya Komünist Gençlik Birliğinin III. Kongresinde Yapılan Konuşma) 2 Ekim 1920 A.V. Lunaçarski'ye M. N. Pokrovski'ye Halk Komiserleri Konseyinin Etkinliği Üzerine 22 Aralık 1920'de Rusya Sovyetleri VIII. Kongresine Sunulan Rapor Politeknik Eğitim Konusunda Nadejda Konstantinova'nın Tezleri Üzerine Notlar M. N. Pokrovski, Y. A. Litkens ve O. J. Schmidt'e Merkez Komitenin Kamu Eğitim Halk Komiserliğindeki Komünistlere Talimatı Kamu Eğitim Halk Komiserliğinin Çalışması Konusunda A. G. Hoyhbarg'a RK(B)P XI. Konferansının Partinin Arındırılması Üzerindeki Karar Tasarısı Konusunda Eleştiriler İ. Stepanov'un "Dünya Ekonomisinin Geçiş Evresine Bağlı Olarak RSSFC'nin Elektrikleştirilmesi" Kitabına Önsöz Rusya Komünist Gençlik Birliği Beşinci Kongresine Komünist Enternasyonalin IV. Kongresine 13 Kasım 1922'de Sunulan "Rus Devriminin Beş Yılı ve Dünya Devriminin Perspektifleri" Başlıklı Rapor Eğitim Emekçileri Kongresine Komünist Gençlik Enternasyonali'nin Moskova'daki Üçüncü Dünya Kongresine RK(B)P MK Politbürosunun Devlet Azıklandırma Komisyonu Raporu Üzerine Karar Tasarısı İçin Not Defterinden Sayfalar Açıklayıcı Notlar (Tanıtım Yazısından)

Author:

Vladimir İlyiç Lenin

Translator:

Kenan Somer

Estimated Reading Time: 7 hrs. 36 min.Page Number: 268Publication Date: 1993Publisher: Sol Yayinlari

ISBN: 2880000068860Country: TürkiyeLanguage: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Siyaset-Politika

#1,262 Siyaset-Politika türünde

Similar Books

See All

Alpagut Olayı

6/10

Su Masalı

8.3/10

Küresel Adalet

8/10

Faşizme Karşı Birleşik Cephe

9.2/10

Fransa'da İç Savaş

9.3/10

Ekonomik Yazılar

8.7/10

İşçi Sınıfı ve Köylülük

8/10

Marksizm ve Dil

8.3/10

Bolşevik Partisi Tarihi

7.1/10

Basın Söyleşileri

8.3/10

Reklam

Book Statistics

3,052gösterim

Reader Profile of the Book

Kadın% 31.3

Erkek% 68.7

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

About the Author

Vladimir İlyiç LeninYazar · 146 books

Vladimir İlyiç Ulyanov, bilinen adıyla Lenin (22 Nisan 1870, Simbirsk - 21 Ocak 1924, Moskova), Rus sosyalist devrimci, Ekim Devrimi'nin lideri, Sovyetler Birliği Komünist Partisi'nin öncülü olan Rus Komünist Partisi/Bolşevik lideridir. Lenin aynı zamanda Marksist teorik ve felsefi yazıların yazarı olarak bilimsel sosyalizmin Marx ve Engels sonrası geliştiricilerindendir. Lenin'in en büyük amacı; kapitalizmin uzlaşmaz sınıf çelişkilerinden proleter bir dünya devrimi oluşturup toplumsal sınıf karşıtlıklarının olmadığı insan toplumunun tarihsel oluşumuna öncülük etmekti. Kendisi, Marksizm üzerine kurulmuş politik ve ekonomik bir teori olan Leninizm'in de kurucusudur. Leninizm, Marksizmin çağın gereklerine göre hem kuramsal hem politik hem de ekonomik alanda, temel ilkelere bağlı kalarak yeniden uyarlanması olarak anlaşılır. Leninizm kavramı, yeni olgular ve yeni bilimsel gelişmeler doğrultusunda Marksizmin yeniden üretilmesi gereği üzerinden değerlendirilir ve Marksizmin devrimci ve bilimsel özüne uygun olarak geliştirilmesi olarak anlaşılır. Rusya İmparatorluğu zamanında adı Simbirsk olan Ulyanovsk'ta doğan Lenin demokrasi ve özgür eğitim için mücadele veren devlet memuru İlya Nikolayeviç Ulyanov (1831-1886) ile liberal görüşlere sahip Maria Aleksandrovna Ulyanov'un (1835-1916) oğludur. Ailenin etnik yapısı çeşitlilik gösterir. "Lenin'in ataları Rus, Kalmuk (Oyrat), Tatar, Yahudi, Alman, İsveçli ve muhtemelen diğer birkaç halka daha mensuptur." Lenin Rus Ortodoks Kilisesi'nde vaftiz edilmiştir. Yaşamının ilk yıllarında iki trajedi ile karşı karşıya kalmıştır. Bunlardan birincisi 1886 yılında babasının beyin kanamasından ölümü, ikincisi de Mayıs 1887'de ağabeyi Aleksandr İlyiç Ulyanov'un Rus çarı III. Aleksandr'ın hayatına kasteden bir bombalama eylemine katılması nedeniyle asılmasıdır. Aleksandr tutuklandığı sırada yanında bulunan kızkardeşi Anna, Karzan yakınlarındaki küçük Kokuchkino kasabasına sürülmüştür. Resmi Sovyet biyografilerinde, devrimci eylemlerinin temelinin bu olaylarda yattığı söylenir. Sovyet ders kitabında basılan Beluzov'un ünlü resmi genç Lenin'i ve annesini Aleksandr'ın kaybı için yas tutarken gösterir. "Farklı bir yol izleyeceğiz" cümlesi Lenin'in halk devrimi için anarşist ve bireysel yöntemler yerine Marksist bir yaklaşım seçtiği anlamına gelmektedir. Lenin Marksizm ile ilgilenmeye başladıktan sonra öğrenci gösterilerine katıldı ve sonunda tutuklandı. Kazan Üniversitesi'nden atıldıktan sonra bağımsız olarak çalışmalarına devam etti ve 1891 yılında avukatlık yapmak için lisans aldı. Latince ve Yunanca konusunda kendini gösteren Lenin aynı zamanda Almanca, Fransızca ve İngilizce de öğrendi. Ancak Fransızca ve Almanca bilgileri yetersizdi. 1917'de Inessa Armand'ın yardımıyla Fransızca ve İngilizce ile yazılan makaleleri çevirmiş ve aynı yıl Cenevre'de S.N. Raviç'e Benim Fransızca ile ders verme kabiliyetim yok. demiştir. Lenin Samara'da birkaç yıl çalıştıktan sonra 1893 yılında St. Petersburg'a yerleşti. Kariyer yapmak yerine devrimci propaganda ile uğraşmayı tercih etti ve Marksizm üzerine çalıştı. 7 Aralık 1895'te tutuklandı. 14 ay tutulduktan sonra Sibirya'daki Shushenskoye köyüne sürgüne gönderildi. Temmuz 1898'de bir sosyalist eylemci olan Nadejda Krupskaya ile evlendi. Nisan 1899'da Razvitiye kapitalizma v Rossi (Rusya'da Kapitalizmin Gelişmesi - Geniş-Çaplı Sanayi İçin Bir İçpazarın Oluşma Süreci) yayımlandı. 1900 yılında cezasının sona ermesinin ardından Rusya'da ve Avrupa'nın çeşitli şehirlerinde çalıştı. Zürih, Cenevre, Münih, Prag, Viyana, Manchester ve Londra'da bulundu. Sürgünde iken, sonraları önde gelen rakiplerinden olacak olan Julius Martov ile Iskra gazetesini kurdu. Devrimci hareket üzerine çeşitli makaleler ve kitaplar yazdı. Bu dönemde çeşitli mahlaslar kullandıktan sonra sonunda Lenin mahlasını kullanmaya karar verdi. Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi'nde (RSDİP) etkin görev aldı. 1903 yılında yazdığı Çto delat? kitapçığının kısmen etkilemesiyle ortaya çıkan parti içi bölünmede Menşeviklere karşı Bolşeviklere önderlik etti. Bu kitapçığın devrim öncesi Rusya'sında en etkili kitapçıklardan biri olduğu söylenir. 1906 yılında RSDİP'nin başkanlığına seçildi ve güvenlik nedeniyle 1907 yılında Finlandiya'ya geçti. Avrupa'daki seyahatlerine devam ederek 1912'de Prag Parti Konferansı ve 1915'de Zimmerwald Konferansı gibi birçok sosyalist toplantıya ve etkinliğe katıldı. Lenin Zimmerwald Solu'nun en önemli lideriydi. Inessa Armand Rusya'yı terkedip Paris'e yerleştikten sonra sürgünde yaşayan Lenin ve diğer Bolşevikler'le karşılaştı. Armand'ın bu dönemde Lenin'in sevgilisi olduğuna inanılır. Lenin daha sonra İsviçre'ye geçti. 1914 yılında I. Dünya Savaşı başladığında, o zamanlar kendilerini Marksist diye tanımlayan Avrupa'nın Sosyal Demokrat partileri kendi ülkelerinin savaş için harcadığı çabayı destekledi. Lenin, Alman Sosyal Demokratları'nın savaşı desteklediğine ilk başlarda inanmamıştı, bu olaylar neticesinde savaşı destekleyen partilerden oluşan İkinci Enternasyonal'den ayrıldı. Lenin "emperyalist savaş" olarak nitelediği bu durumun sınıflar arası savaşa dönmesi gerektiğini savunuyordu. Ekim Devrimi 8 Kasım'da Lenin, Rus Sovyet Kongresi tarafından "Halk Komiserleri Konsey Başkanı" (hükümet başkanı) seçildi. "Komünizm Sovyet iktidarı ile tüm ülkeye elektriğin ulaştırılmasıdır" diyen Lenin, Rusya'nın her yerine elektrik götürülmesinin ve tarım ile sanayinin modernize edilmesinin önemini vurgulamıştır. "Sanayinin modern ve ileri teknoloji üzerinde örgütlenmesinin ve kent ile kırsal arasında bağlantı sağlayacak olan elektriğin yaygınlaştırılmasının kent ile kırsal arasındaki ayrımı ortadan kaldıracağını, kırsaldaki kültür düzeyini yükseltmeye olanak sağlayacağını ve ülkenin en ücra köşelerinde bile geri kalmışlığı, cehaleti, yoksulluğu, hastalığı ve barbarlığı yok edeceğini köylülere göstermeliyiz." Herkes için ücretsiz evrensel bir sağlık sistemi kurmak, kadınlara haklarını iade etmek ve okur yazar olmayan Rus halkına okuma yazma öğretmek konularında çok hevesliydi. Ama Bolşevik hükümetinin öncelikli eylemi Rusya'yı I. Dünya Savaşı'ndan çekip kurtarmaktı. Yaşamının son yılları Lenin'in sağlığı, devrim ve savaşın getirdiği gerginlik sonucu oldukça zarar görmüş, suikast girişiminde aldığı yaralar sağlık durumunu daha da kötüye götürmüştü. Kurşun hala boynunda idi ve omuriliğe yakın durduğu için, o günün tıp tekniğiyle çıkarılması mümkün değildi. 1922 Mayıs'ında ilk defa felç geçirerek sağ tarafı kısmen felçli kalan Lenin'in hükümetteki rolü giderek azaldı. Aynı yılın Aralık ayında geçirdiği ikinci felçten sonra aktif politikadan çekildi. 1923 Mart'ında geçirdiği üçüncü felcin sonrasında konuşma yeteneğini de yitirerek ölene kadar yatağa bağımlı kaldı. İlk kez felç geçirdikten sonra, hükümet ile ilgili bazı yazıları eşine dikte ettirdi. Bunların arasında en ünlüsü Lenin'in Vasiyeti'dir. Bu vasiyette, başta Stalin olmak üzere önde gelen komünistleri eleştiriyordu. 1922 Nisan ayından itibaren Komünist Parti'nin genel sekreteri olan Stalin'in eline sınırsız bir otoritenin geçtiğini söylemiş ve yoldaşların Stalin'i bu görevden uzaklaştırmak için bir yol aramalarını önermiştir. Lenin'in ölümünden sonra eşi, 1924 Mayıs'ındaki 13. Parti Kongresi'nde okunmak üzere vasiyeti Merkez Komite Sekretaryasına teslim eder. Vasiyet o dönemde partiyi yöneten Grigori Zinoviev, Lev Kamenev ve Josef Stalin'i zor durumda bırakır. Partide Lenin'in büyük otoritesi ve saygınlığı metnin örtbas edilmesi ihtimalini imkansız kılıyordu. Ancak Leon Troçki'ye karşı iktidar mücadelesi veren Zinoviev, Kamenev ve Stalin ellerini zayıflatmak da istemiyorlardı. Bu durumda Merkez Komite toplanacak[29] ve metnin 13. Kongre delegelerine not tutmamaları ve metinden kongrede bahsetmemeleri şartıyla okutulmasına karar verilir. Lenin'in eşi Krupskaya karara karşı çıksa da sonuç değişmez. Metin delegeler tarafından ayrı ayrı okunur ve Lenin'in beklediği iddia edilen etkiyi yaratmaz. Stalin Genel Sekreterliğe devam eder. Vasiyetin bır kısmı ilk olarak 1926 yılında Max Eastman tarafından Amerika Birleşik Devletleri'nde yayımlandı. Troçki ise partiden tasfiye edilip sürgüne gittiği dönem içerisinde 1934 yılında metni basacaktır. Lenin 21 Ocak 1924 günü, 53 yaşında öldü. Lenin'in ölüm sebebi için yapılan resmi açıklama serebral arteriyoskleroz ya da dördüncü bir inme idi. Ancak Lenin'i tedavi etmeye çalışan 27 doktorun yalnız sekizi otopsi raporunda bu sonuca vardığı için, ölümü ile ilgili başka teoriler de ortaya atıldı. Tarihçilerin büyük çoğunluğu ölüm sebebinin, suikast neticesi boynunda kalan kurşunun neden olduğu bir felç olduğu konusunda hemfikirdir. Lenin'in ölümünden üç gün sonra Petrograd şehrinin adı Leningrad olarak değiştirildi. Sovyetler Birliği, 1991 yılında dağıldıktan sonra şehrin adı Sankt Petersburg oldu. Leonid Krasin'in önerisiyle mumyalanan naaşı 27 Ocak 1924 tarihinde Moskova'da Lenin'in Mozolesi'nde daimi istirahatgahına kondu.