Yıllar yıllar önce bu kitabı ilk defa okuduğumda, başka ülkelerdeki yabancı olduğum olaylardan bahseden bir kurgudan ibaret gibiydi benim için. Şimdi kitaplığımı elden geçirirken hızlıca göz attığımda ise, içinde bulunduğum ülkenin içinde bulunduğu durumun çoğu cümlede neredeyse harfi harfine tarif ediliyor olduğunu fark etmek çok acı verdi. Bir şeylerin düzelebilmesi, ilerleyebilmesi için yıllarca harcanmış olan emeklerin bu kadar kısa süre içinde boşa götürülmüş olduğunu görmek çok acı… Yeniden düzelme ve ilerleme sağlanabilmesi için “hemen şu anda” çabalanmaya başlansa bile, hemen bir şeyler iyi yönde değişmeye başlasa bile; nesiller sonra olabilecek o düzelme ve ilerlemeleri görmeye yaşam süremin muhtemelen yetmeyeceğini bilmek çok acı… Yine de umarım gelecek nesiller için umut doğar bir gün yeniden. Canlı veya cansız hiçbir varlığa kasten ve keyfi sebeplerle zarar vermemek için elinden geldiğince çabalayan; cezalandırılmaktan korktuğu için değil, insanlığın ve doğanın iyiliği için yanlış davranmamayı seçtiğinden dolayı erdemli olmaya çalışan; aklını, mantığını kullanabilen, hiçbir şeye araştırmadan, sorgulamadan, düşünmeden, okumadan inanmayan, kanmayan; gelişmenin, düzelmenin, ilerlemenin, barışın, adaletin, sağlıklı ilişkilerin ancak bilimsel yöntemle sağlanmış bilgi, geliştirilmiş faydalı beceriler, ahlak, doğru yönde harcanan emek ve kaynaklar sayesinde sağlanabileceğinin bilincinde olan insanların sayısının çoğalması sağlanabilir belki bir gün…