Birçok genç, ailedeki, okuldaki ve bütünüyle dünyadaki dış aşamaları yerine getiriyor ve aşıyor olmakla beraber , her biri gerçek kendiliklerinin ortaya çıkışını tamamlamayan aşamalar boyunca düzgün bir geçiş yapmayı başaramıyorlar.
Terapist kendi yoksun kendiliğinin kalıntılarını hastanın üzerine yansıtır ve kendi için her daim yapılmasını istediklerini hasta için kendi yapar. Fantezide, böylelikle her hastayla kendi çocukluğunu tekrar tekrar yeniden yapılandırma fırsatına sahip olur.
Aslında, gerçek sevginin, her birinin diğerinin iyiliğine, diğerinin yararının em az kendi yararına olduğu iki kişinin birleşmesi olduğunu söyleyebiliriz.
Güvende hissetmesi için hayatın birçok zorluğundan kaçınılması ve diğer insanların ya sahiplenerek tutulması ya da duygusal mesafede tutulması gerektiğini öğrenir.
Kendi başının çaresine bakma konusunda çok ciddi ve kararlı bir biçimde yalnızlığına ve terk edilmişliğine hakim olarak gecesini gündüzüne katarak çalıştı. İşini öğrendi ve hayattan yeniden zevk aldı.