Gerilla, her zaman, teknik, ekonomik, moral ve kültürel
bakımdan insanlara yardım etmelidir. Savaşın ilk anlarından
başlayarak, zengini mümkün olduğu kadar az gereksiz
önlemlere zorlarken, fakire yardıma her zaman hazır
olmalıdır.
Gerilla ile
halk arasındaki bu karşılıklı etkileşimden, hareketin devrimci
özelliklerini yavaş yavaş keskinleştiren ve ona ulusal boyut
kazandıran ilerici bir kökleşme ortaya çıkar.
Terörizm,
zalimliğiyle, baskı yapmada etkililiğiyle tanınan, baskı
güçlerinin önemli bir yöneticisini cezalandırmak için,
yokedilmesinin yararlı olacağı biliniyorsa uygulanan bir
yöntem olarak kabul edilmelidir.
Gerilla kasırga gibi birdenbire gelir,
herşeyi yıkar, ancak durum öyle gerektiriyorsa canları
bağışlar, gerektiğinde adaleti yerine getirir, düşman
savaşçıları arasında panik tohumları eker. Fakat, aynı
zamanda, savunmasız yeniklere karşı iyiniyetli davranır,
ölülere saygılıdır.