Filiz Elasu'nun kalemi ile tanıştığım kitabım bitti. Kitabın ismine ve arka kapaktaki açıklamalara bakarak bir hayli beklenti içine girmiştim hatta kendimce konuyu ve gidişatı bile belirlemiştim. Amaaa tabi ki hiç alakası yoktu. İlk 50 sayfada yazarın kullandığı dile,anlatım becerisine,özellikle tasvirlerine hayran kaldım. Neredeyse her satırı alıntı yapasım gelmişti. Ancak ilerledikçe dil ve anlatım sıradanlaştı,tasvirler gittikçe azalarak kayboldu. Yazar kitabın sonuna kadar karakteri olan insanların hislerini başarıyla aktarmış,o anlatırken siz de yaşıyor gibi oluyorsunuz. Memleketimden insan manzaraları diyeceğiniz karakterler ve olaylar hayli var. ancak hayvanlara karşı ana karakterin tutumunu hiç beğenmedim.
Türü neydi,derseniz;cevap veremeyeceğim. Polisiye desem değil,anı desem değil...Sanki kafasında tam oturtamadan yazmış cümleleri...birçok olay askıda kaldı. Hele sonu...mesela kimdi o abla ve neden yandaki amcadan korunmak istiyordu?nezih beyi kim neden öldürdü?aslı ve psikolojik sorunları nolacak?
Özetle;başarılı yanından ziyade başarısız yönü çoktu. Kısmen beğendiğim yerler oldu ancak genele bakınca "olmamış" dedim. Umarım sizler de okur ve kendi fikrinizi oluşturursunuz. Kitapla kalın.
