Gitme Gül Yanakların Solar ne güzel bir kitap ismidir öyle değil mi? Önce ismi ile dikkatimi çeken kitap okudukça hikayesi ile alıp götürdü beni. Okudukça dudağınızın kenarına bir hüzün yerleşiyor ki sormayın gitsin. Aslında bilmediğimiz, duymadığımız, tanımadığımız bir konu değil. Savaş, mübadele, göç... Ne orada kalabilme ne buralı olabilme durumları...
Şöyle diyor Nafia Hanım günlüğünde "Doğduğumuz topraklar ötekilerin oldu, biz de bu topraklardaki "öteki" olduk; "yarı gavur" olduk, "dönme" olduk.
Selanik'ten, Midilli'den göç edişleri, Edremit'te yeni bir hayat kurma çabaları. Hasret duvardan duvara vuruyor, öylece sekiyor, sonunda duman olup bacadan tütüyordu. Bu göçler kuşaktan kuşağa böylece aktarılıyordu. "Acılar hangi coğrafyada yaşanırsa yaşansın, şiddeti ne olursa olsun malzeme insan olduğu sürece kalp burukluğu aynı" kalıyordu.
Bu insanlar topraklarını, akrabalarını, dostlarını, evlerini, eşyalarını öylece bırakıp geldiklerinde neler yaşadılar nasıl soldu gül yanakları ve iki karpuz lamba nasıl doldurur sizin gözlerinizi okudukça anlayacaksınız. Kadim dost Eleni'nin mektubu ile hüznünüzü zirvede bırakıp kitabın kapağını kapattığınızda neler yaşanmış neler deyip, okumanın ne güzel bir şey olduğunu istediğin zamana, o dönem insanlarına karışmanın verdiği güzel hissi tekrar yaşayacaksınız. İşte tamda bu sebeple #okumakgüzeldir #okumakiptiladır #okumakiyileştirir #okumaközgürlüktür #okumakayrıcalıktır Okuyakalın ☘
