Yazar bu kitabında memleketinden sürgün edilmiş insanların hikayeleri anlatıyor. Türk toplumunun klasik şablonculuk alışkanlığını sergiliyor. Ermeni kızların etaminlerini, dengbejleri, tek bir hikayem var o da insan diyen William Sorayan ı, etnisiteliği, ırkdaşlığı, Süryani müziğini, düşman bellediklerimiz, hikayelerini duymadıklarımızdır diyen Slavoj Zizek i ve nicelerini anımsatıyor bize.
