Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.17
Gizli Özne
Nihan KayaGizli Özne Yorumları ve İncelemeleri
Gizli Özne yorumları ve incelemelerini, Gizli Özne kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Gizli Özne puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.410 üzerinden
“Kitabım çıkmak arzusu versin isterdim sana, nereden olursa olsun çıkmak; şehrinden, ailenden, odandan, düşüncenden…
Yanına alma kitabımı.” Andre Gide/Dünya Nimetleri
İyi öğleden sonralar Canım İncelemeseverler, Bu roman, bir sabah ansızın ve istem dışı koşmaya başlayan –muhtemelen hala bir yerlerde koşan- doktorların bir türlü teşhisini koyamadığı Bihter’in gerçek hayat hikayesi. Her bölümün başına anlatıcının adının eklenmesi, karakterler arası geçiş ve hikaye bütünlüğünün sağlanması açısından çok yerinde olmuş. (6578 sayfa okuyup ‘Acaba Melahat mi konuşuyor şu an yoksa Sebahat mi diye düşünmek zorunda kaldığım kitaplardan soğuyorum.) Yazarın tüm kitaplarının ana fikri benzer: Hasta çocuk yoktur, hasta aile ve hasta toplum vardır. Hiç de haksız sayılmaz. Okuyup içinize kurt düşürmekte fayda var. Kitabı, babamın oğluymuş gibi satırlarca övmek istiyorum ama gerek de yok pazarlamanın ilkelerindendir, kaliteli mal kendini satar.
Yazar bu kitabı yazdığında 20 yaşında imiş. Daha sonra üzerinde düzeltme yaparken acemiliğine dokunmak istememiş,çünkü öyle güzeldi demiş. Bence de bu kitap eğer yazarın ilk kitabı dersek güzel. Hatta diğer kitaplarının da sanki bir parça çıkış noktası kabul edersek güzel. Nihan Kaya yazdığı için her şekilde güzel.
Çoğu zaman rahatsız olduğumuz
Nihan Kaya'dan okuduğum ilk kitaptı bu. Okurken o kadar farklı duygular hissettirdi ki, bu kitap için bir inceleme yazabilecek yeterliliğe sahip olmadığımı düşündürdü bana.
Aslında bir değil iki kitap okuduğumu hissettim. Çünkü iki farklı bakış açısıyla, iki farklı kişinin gözünden anlatıyordu hayatı. Böyle bir kitabı beğenip geçmek istemedim.
İyi ki okudum, dediğim bir kitap oldu. Uzundur böyle kafam karışmamış, böyle düşüncelere dalmamıştım. Kitabın karmaşık kurgusunu, okuduğum çok basit bir durumun/olayın/ ayrıntının aslında kitabın devamında çok hoş bir şekilde karşıma çıkmasınI ve olayların kilidi olmasını öyle sevdim öyle sevdim ki...
Hala cevaplayamadığım sorularım var. Üzerinde düşünülesi bir kitaptı hiç bitmesin istedim. Hele bir yerden sonra elimden bırakamadım:)
Üzerinde durup düşüneceğimiz, farkındalığımızı artıracak kitaplardan. Nihan kayanın dili zaten çok akıcı ben de sabırsızlıkla çevirdim sayfaları. Okuyanların pişman olmayacağını düşünüyorum, herkese öneriyorum.
Geçmişlerinde aile trajedisi olan iki karakter;Bihter ve Revna.
Birisi ailesinden psikolojik şiddet görmüş bu sebeple de içinde biriken birikimi,hırsı atmak için sebepsiz koşma hastalığına tutulmuş,kalabalık bir aile çevresi olan fakat bu kalabalıklar içinde yalnız,diğeri 3 yaşında başına gelen felaketten sonra,yetiştirme yurtlarında büyümüş,aile ortamına,kalabalığa hasret.
Bu iki karakterin yolları elem verici bir olaydan sonra kesişiyor.Kitap kesişen yolların sonrasını değil,kesişme sürecini anlatıyor.
Aile içi psikolojik şiddetin,akran zorbalığının çocuklar üzerindeki etkilerini gösteren,yazarın aşk,evlilik,aile gibi kavramlara bakışını yansıtan güzel bir kitap.
Dünya Koşuyor!
Nihan Kaya'nın dünyaya yaklaşma şeklini ve bizleri de buna dahil etmesini seviyorum. Çoğu zaman rahatsız olduğumuz fakat nedenini açıklayamadığımız, nedeni bilip de susmak gerektiğine inandırıldığımız birçok problemi karakterleri üzerinden haykırabiliyor. Bu mühim bir sesleniş. Kitabı bitirdikten sonra durup da düşünmeden edemiyorsunuz. Düzenleme notuyla alakalı kısımsa benim ekstra hoşuma gitti. İlerde tanışmayı çok istediğim bir insan kendisi. Romana dair tesadüfi yaklaşımları biraz fazla bulsam da anlatılanı aşıp geçen bir iş yoktu. Anlatılanlar çocukların dünyasını bize aktarmaktan öteye geçip adeta yaşatıyordu. Çocukken önemsemediğim fakat şimdi baktığımda ne zorbalıklara maruz kalmışım dediğim birçok an oldu. Elbette Bihter'in başına gelenler çok üst bir noktadaydı fakat o anlaşılmama halini yalın bir şekilde anlatmak adına bence başarılı işlenmişti. Son olarak içten içe kendime çıkardığım bir not oldu. Kimseyi yargılamadan yaşamaya gayret etmek benim en büyük başarım.
Gizli Özne'ye dün öğleden sonra başlayıp bu sabah bitirdim. Öyle kolay kolay elinizden bırakabileceğiniz bir kitap değil. Bittiğinde de bitmiş olmuyor. Aynı duyguları İyi Aile Yoktur'da da hissetmiştim. Kitap kulübümüzde #iyiaileyoktur konuşmaya devam ediyoruz, bir toplantı yetmedi. Yazarın yirmili yaşlarda kaleme aldığı roman , hikâye kahramanı Bihter gibi , kendi duvarlarınızdaki el izlerini fark etmenize neden oluyor. Çocukluk güçlü bir damga. Eğer hoşunuza gitmiyorsa silerek çıkmıyor. İçinden geçmek, yüzleşmek, anlamak gerekiyor.
Bir insanı anlamak , sevmek, ilişki kurmak için mutlaka çocukluğuna uğrayın. Hikaye orada başladı. Baştan sona okunmamış hikaye nasıl anlaşılır? Çocukluğunu okuyun insanların. Yaralarını fark edin. En hassas noktası sizinki gibi çocukluğu olanlar, konuşmadan anlaşır, sessizlikte buluşurlar. Okuyarak hikayelerde kendimizi buluruz. En kutsal yanı da bu; kendimizle defalarca karşılaşmak. Gözyaşı, kahkaha, hüzün, acı, delilik, küskünlük , hangi duygu gelirse gelsin içinden geçerken , ruhumuzdaki bilgeye adım adım yaklaşıyoruz.
"Hasta çocuklar yoktur, hasta aileler ve hasta toplumlar vardır!"
Kitap ile ilgili ne söylesem mutlaka eksik kalan bir şeyler olacak biliyorum. Öncelikle yukarıdaki cümle kitap kapağından ve kitabın özü diyebilirim. Ancak bu kadar değil, aşk, evlilik, ait olma, ait hissetmeme, hayatın içinde olma, kendin olma/olamama gibi önemli konularda önemli mesajlar vardı. Bazen okurken kim neyi söylüyordu karışıyor gibi geldi ama bununla ilgili yazar kitabın sonunda açıklama yapmış. Yazar 20 yaşında yazmaya başladığı bu kitabı 24 yaşında tamamlamış ve sonradan yaptığı düzenlemede üzerinde kasıtlı olarak çok oynamadığını belirtiyor. Zaten hayat dediğimiz şey de karmakarışık değil mi? Hangimizin hayatı toz pembe? Hangimiz hiç bir travma yaşamadan gelebildik bu yaşa? Hangimiz tam olarak anlaşıldığımızı hissettik. Kim herşeyi tamamlıyor ki bu hayatta. Bütün bunlar kitabı okuduktan sonra okuyucunun kafasında dönüp duran sorular, sorgular...
Aile, toplum ve öğretmenler olarak bir çocuğun dünyasına ulaşamayışımız, önyargılarımız... Bir çocuğa el birliğiyle yaşattığımız travmalar... Herkesi herkesleştirme çabalarımız, adını Koyamadığımız bir durumu kabullenemeyişimiz... Pek çok toplumsal ve psikolojik mesajlar veriyor yazar. En başında söylediğim gibi neyi yazsan biliyorum bir şeyleri eksik bırakacağım. Elimden hiç bırakmak istemeden günlük işlerimin yoğunluğuna rağmen üç günde bitirdim. Ve ilk fırsatta yazarın diğer kitaplarını mutlaka almak istiyorum. Okumadıysanız bir an önce okuyun derim. Keyifli okumalar.
267 syf.
9/10 puan verdi
Çocukluğun hayatımızın en güzel ve özel dönemi oluşu, yaşadığımız sürece bize eşlik edecek oluşu... Gizli Özne çocukluk travmalarının nasıl dünü, bugünü ve yarını şekillendirdiğini derinlikli ve samimi bir dille anlatıyor. Gizli Özne şimdiye kadar okuduğum Nihan Kaya eserleri arasında en beğendiğim, beni en çok etkileyen roman oldu.