God Emperor of Dune Reviews
You can find God Emperor of Dune reviews, God Emperor of Dune book reviews, God Emperor of Dune ratings on 1000Kitap.Score
8.2Out of 10
Dune serisinin 4. kitabıyla birlikte tepetaklak olduk desek yerinde bir ifade olur diye düşünüyorum. Aradan geçen 3000 yılın ardından Dune artık eski Dune olmamakla birlikte ne Fremenler eski Fremenlerdir, ne Atreidesler eski Atreideslerdir. Her şey Leto’dur. Leto yeni Dune’un bir uzantısıdır, Tanrı kılıklı bir Altın Yol yolcusudur.
Dune Çocukları’nın yoğun olaylarının ardından bir anda yavaşlıyoruz. Leto’nun 3000 yıllık yaşantısının belki de bizim hayatımızda 1 güne tekabül edecek bir süresine tanıklık ediyoruz. Kitap boyunca Leto’nun ve etrafındaki insanların diyaloglarını ve düşüncelerini okuyoruz. Hiçbir karakterin ardında sır perdesi yok hepsi ne düşünüyorsa tarafsız bir gözle bunu görebiliyoruz.
Şimdiye kadar okuduklarım arasında en beğenmediğim kitap bu oldu diyebilirim. Dune Mesihi’nde Paul’un iç dünyasını okumaktan ne kadar zevk aldıysam Dune Tanrı İmparatoru’nda Leto’nun için dünyasını okumaktan bir o kadar nefret ettim diyebilirim.
3000 yıllık iktidarda Dune’un değişimini, Balıklarla Konuşanlar’ın nasıl başladığını, çölün nasıl değiştirildiğini; Ixlerin, Tleilaxların, Bene Gesseritlerin, Loncanın nasıl dize getirildiğini daha ayrıntılı okumak isterdim.
Özellikle sonlara doğru iyice saçmaladı. Kendimizi bir pembe dizideki aşk üçgeninin içinde bulduk. Dune serisine yakıştı mı bu? Ne okuyorum ben artık bitsin diye söylendim kitabı okurken. Dune serisi resmen dibe vurmuş, bu kitabı hiç okumamış sayıp yenisine geçeceğim, böyle düşündüğüm ve düşündürttüğün için üzgünüm Frank Herbert…
Tanrı İmparatoru!
Dune... Bir Çöl Gezegeni'dir Dune. Evet çöl gezegeni. Daha doğrusu çöl gezegeniydi...
Kynes'ın hayalleri geldi kitabı elime alınca aklıma. Onun başarmak istediği şeyleri düşündüm önce. Sonra da, saçmalama Fazi sen hele bir okumaya başla neler olacak dedim kendime.
Önce konudan sonra da uzun uzun hislerimden bahsedeyim istiyorum.
Dune eski
En başından sonuna kadar gözlerim Paul, Alia, Ganimet ve Jessica’yı arayarak geçti. Arrakis Gezegeni onlarla bir bütündü özellikle de Paul Muad’Dib’le. Eskilerden sadece II.Leto yani Kumsolucanı namı diğer eski Fremen dilinde Şeyh Hulud ve suyu çıkan Duncan Idaho vardı. Suyu çıkmış çünkü Tleilaxlılar, Duncan öldüğünde aldıkları orijinal
Savaş, insanlığın ilk iç güdüsüdür. Onu ortadan kaldırmak, insanlığın kendisini ortadan kaldırmak anlamına gelir.
Evrenin felaketi olan kişi Muad'Dib idi, evreni düzene sokan kişi ise Tanrı İmparator II. Leto. Fakat insan nankör ve değer bilmez bir varlıktır.
II. Leto Atreides'in barışının hakim olması hiç bir anlam ifade etmiyor. Daha doğrusu Leto'nun tanımıyla, dayatılan bir dinginlik hüküm sürüyor. İnsan evladının hep istediği tek kuşku götürmez zafer olan barış, şu an insanlığın asla istemediği kötü bir olgu haline gelmiş durumda. En fakir aile dahi, oldukça iyi şartlar altında yaşıyor, imparatorlukta aç uyuyan kimse yok.
Fakat bilinçli hayvanlar, uzun tarihleri boyunca barış zamanı oluşan dinginliğe her zaman tepki göstermişlerdir.
Tanrı İmparator'un tek istediği uzun vadeli kararlar alabilecek bir insan soyu, çünkü kısa vadeli kararların uzun vadede işe yaramayacağı gerçeğini kabullenmiş. Bu insan soyunu evrimleştirmeye çalışıyor.
Her şey mutlak barış, Altın Yol için. Lakin insanlığın savaş yanlısı ve vicdansız olan tarafı ağır basıyor. Leto çok doğru söylemiş, "Kimileri vicdanımın olmadığını söylüyor. Ama onlar hem başkalarını hem de kendilerini kandırıyor. Şu ana dek var olmuş tek vicdan benim."
Diğer iki kitabın aksine durgun ve karşılıklı konuşma havasında geçen bu kitapta pek fazla heyecan aramak yanlış olur. Nedenini şu şekilde açıklayabilirim; önceki kitaplar öylesine yoğun mücadele ve olaylarla geçiyor ki bir çırpıda okuyabiliyorsunuz ancak bu kitap için aynısını söylemek doğru olmaz. Paul Atreides'in oğlu II.Leto ile ilerleyen kitap yine onunla bitmektedir.