Ali Neyzi, "Gökdelen"de Sakıp Sabancı'yı çağrıştıran bir işadamının öyküsünü eşelerken işadamlarımızın yaptıkları bir yatırımdan ne beklediklerini, neleri amaçladıklarını da ortaya koyuyor.
Neyzi, tiyatro geçmişinin birikimiyle, her roman kişisini kendi dillerinde konuşturtabilmekte, hepsine özgün bir dil yaratabilmekte, bu kısa sayılabilecek romanı bir kimlikler galerisine dönüştürebilmektedir.
