Sultan ana. Ana,anneanne,evin direği...
Murat sadece onu bildi. Ne anne sevgisi tattı ne de babasını gördü. Orman yangını çıktığında dağdaydı Murat. Alazar onu çekip çıkardı ama tehlike geçmemişti. Bir evleri vardı korunacak,Alazar ve tavuklar kaçardı zaten ya,keçiler de yangında gitmişti.
Turna kuşları da kaçtı. Yuvasında yumurtalarını bırakıp gittiler. En çokta buna üzüldü Murat,anası Turna'ydı, ağacı Turna ağacıydı. Hem o alıştırmıştı Turna'ları ağaca yuva yapmalarına. Gece rüyasında Gökkuşağı Kayalıkları'nı görüyor,turnalarla uçuyordu.
Yangından sonra gelen gençler ormanı temizlerken tanıştı Turna ablasıyla. O ayrıydı gözünde,belki annesi de Turna olduğundandır çok sevdi. Birkaç ay sonra ablası GÖKKUŞAĞI KAYALIKLARI araştırması için geldiğinde Murat'ı da aldı yanına. Tek hayali o kayalıkları,o gölü görmek olan Murat bu yolculukta neler yaşayacaktı?
Bir ara bana Cengiz Aytmatov 'un BEYAZ GEMİ'sini hatırlattı kitap ;( Hele ki o son bölüm "evet işte budur" demeden edemedim. +10 yaş okuyuculara tavsiyemdir 🖒
