Gölgeler - Safahat 7. Kitap Gönderileri
Gölgeler - Safahat 7. Kitap kitaplarını, Gölgeler - Safahat 7. Kitap sözleri ve alıntılarını, Gölgeler - Safahat 7. Kitap yazarlarını, Gölgeler - Safahat 7. Kitap yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Ey yolda kalan yolcusu,uzun hayat gecesinin!
Göklerde değil,yerde değil,sendedir kurtuluşun.”
“Ümitsiz bir neslin arkasından ezanlar ağlasın.”
“Allah’a dayandım!” diye sen çıkma yataktan...
Ma’nâ-yı tevekkül bu mudur? Hey gidi nâdan!
Ecdâdını, zannetme, asırlarca uyurdu;
Nerden bulacaktın o zaman eldeki yurdu?
Üç kıt’ada, yer yer, kanayan izleri şâhid:
Dinlenmedi bir gün o büyük nesl-i mücâhid.
Âlemde “tevekkül” demek olsaydı “atâlet”,
Mîrâs-ı diyânetle yaşar mıydı bu millet?
Çoktan kürenin meş’al-i tevhîdi sönerdi;
Kur’an duramaz, nezd-i İlâhî’ye dönerdi.
Allah'a dayan, sa'ye sarıl, hikmete ram ol..
Yol varsa budur, bilmiyorum başka çıkar yol.
" Gaza diyerek dindaş öldüren zavallı dindaşlar. "
Sayfa 23Kitabı okudu
Hüsran
" Feryadımı artık boğarak , cesedini tuttum
Bin parça edip şiirime gömdüm de bıraktım.
Seller gibi vadiyi iniltim sarackken,
Hiç çağlamadan , gizli inen yaş gibi aktım. "
Sayfa 21Kitabı okudu
..
Bugün ferdî mesâînin nedir mahsûlü? Hep hüsran;
Birer beyhûde yaştır damlayan tek tek alınlardan!
Cihan artık değişmiş, infirâdın var mı imkânı,
Göçüp ma’mûrelerden boylasan hattâ beyâbânı?..
Yaşanmaz böyle tek tek, devr-i hâzır: Devr-i cem’iyyet.
Gebermek istemezsen, yoksa izmihlâl için niyyet,
“Şu vahdet târumâr olsun!” deyip saldırma İslâm’a;
Uzaklaşsan da îmandan, cemâ’atten uzaklaşma.
İşit, bir hükm-i kat’î var ki istinâfa yok meydan:
“Cemâ’atten uzaklaşmak, uzaklaşmaktır Allah’tan.”
Nedir îman kadar yükselterek bir alçak ilhâdı,
Perîşân eylemek zâten perîşân olmuş âhâdı ?
Nasıl yekpâre milletler var etrâfında bir seyret?
Nasıl tevhîd-i âheng eyliyorlar, ibret al, ibret!
..
infirad: ayrılık, bireysellik
ma'mure: şehir
beyaban: kır, çöl
izmihlal: yok oluş
istinaf (et-): itiraz etmek, bozmak
ilhad: dinsizlik
ahad: fertler, bireyler
tevhid-i aheng (et-): birlik ve uyum içinde olmak
..
Bu haybetten usandık biz, bu hüsran artık elversin!
İlahi! Nerde bir nefhan ki, donmuş hisler ürpersin,
Serilmiş sineler, kabusu silkip artık üstünden,
"Hayat elbet hakkımdır!" desin, dünya "Değil!" derken?
haybet: yokluk, yoksunluk
hüsran: yitim, acı
nefha: esinti
..
Seller gibi vadiyi eninim saracakken,
Hiç çağlamadan, gizli inen yaş gibi aktım.
Yoktur elemimden şu sağır kubbede bir iz;
İnler "Safahat"ımdaki hüsran bile sessiz!
Ölen insan mıdır ondan kalacak şey eseri
Bir eşek güçlü mü ondan da nihayet semeri