Sovyet klasiklerinden, toplumcu gerçekçi akımın önemli eserlerinden Şçedrin’in Golovlev ailesi, aynı zamanda Lenin’in en çok alıntı yaptığı kitap olarak biliniyor. Şçedrin 1860’lar Rusya’sında “güçsüz insanlar koleksiyonu” dediği bir ailenin hikayesini anlatıyor ki bunu yaparken burjuvazinin ahlaksal ve tarihsel yokoluşunu resmediyor. Kitapta özellikle soylu sınıfın din, aile ve yasaların arkasına sığınmaları çok güzel anlatılmış, okurken yer yer buruk bir gülümseme oluşuyor yüzünüzde. Okuduğum en iyi sahte sofu karakterlerinden biri belki de en iyisi bu kitaptaydı-İyuduşka- ki kendisi Gogol’un Çiçikov’uyla karşılaştırılan, Rus Edebiyatı’nda iz bırakan karakterlerden. Açgözlülük, cimrilik ve katı yürekliliğin sembolü Arina Petrovna ile beraber benim de kesinlikle unutamayacağım bir karakter oldu kendisi. Çok sürükleyici, bir o kadar dokunaklı, insanı düşünmeye sevk eden ve sarsan bir roman. Ben çok severek okudum. Özellikle Rus Edebiyatı sevenlere mutlaka tavsiye ederim.
