Ey yağmur...
Yol bilmeden yürür insan
Evvelinden ahirine
Kem eder de söz etmez ömrüne
Yağmurla karışık akar göz şelalesi
Yine de dert etmez içerisine
İnsan bu ya, doğasında var çile
Elem, keder diye diye, geçer ömür bile bile
Gündüzlerin aydınlığında ufku kararır
Aklar düşer saçlara yaz ayı
Sayfa 72 - PAYİDAR