Tam ihtiyacım olan bir kitaptı. Nasıl iyi geldi anlatamam. Arada insanın kendi içine ışık tutacak kitaplara ihtiyacı olur ya; işte tam ihtiyacım olduğu anda okudum. Hayatını daha kaliteli yapmak için uğraşmak, yaşam boyu gelişime inanmak, doğayı sevmek, yalnızlığın yollarında yürümek.
《☆☆☆》
Daha kitabı açar açmaz Thoreau'nun cümleleriyle karşılaşıyorsunuz. "Evimde üç iskemle vardı: Biri yalnızlık için, ikisi dostluk için, üçü toplum için."
《☆☆☆》
Gönüllü yalnızlık fikri yeni değildir. Hikayenin kahramanları mutlak özgürlüğü yüceltirler. Hayır deme gücüne sahip olmak isterler. Tarihi, konformizmi, yerleşik düzenin reddederler. Bağları kopararak başkaldırır ve arkalarına bakmadan çekip giderler. Daha yumuşak bir versiyonda ise; kentin biraz uzağındaki kırsal hayatı yüceltirler. Yavaşlığın yararlarını ve içe kapanmanın erdemlerini överler. Topluma değil daha çok kendilerine evet derler. Kendilerini geliştirmek ve gerçekleştirmek için geri çekilirler. Hayatın cilvelerine dayanmalarına yardımcı olduğu için bu yalnızlığı arzu ederler. Yalnızlık yaratıcılıklarını kamçılar. Özerkliklerini geliştirir.
《☆☆☆》
Kitapta; okuduğum, ilham aldığım, örnek aldığım insanlardan da bahsedelince yalnızlığımın hakkını verdiğimi anladım. Henry D. Thoreau, Jack London, Christopher McCandless, Jack Kerouac, Hannah Arendt, J.J. Rouesseau, Nicolas Chamfort ve Johann Georg Zimmermann...
