Hayati beklemeye alınmış ve yapış yapış, ağır yaz sıcağının arasından beni hayatın normal düzenine geri sokacak sonbahara doğru güçlükle ilerleyen tek kişi olduğum için kızıyordum.
Bir an için yine yalnız hissettim. Tamamen yalnız. Yalnızca bu evde var olan bir hayata inanabilirdim. Eski hayatıma. Her zaman sahip olacağımı sandığım hayat.
Konu olarak bilinmezlik ve benzer bilim kurgu öğelerini okuyup üzerinde kafa yormayı, olur muydu olmaz mıydı diye irdelemeyi seviyorum. Bilimi bir kenara bırakılıp kurgusu ergen gençlik hâline getirilmiş ve romantik komedi kıvamında bir şey olmuş kitap. Vakit geçirmek için okunabilir bir olay kitabı, konu bir yere varamadan kitap bitiyor hissi vermişti sonu.
Aslinda kitabi begendim. Bazen sıkılsam da okumaya devam ettim. Bazen de daha detayli olabilirdi yada kötünün bir sebebi olabilirdi. Sonu belirsiz devami gelse okurum. Ama yazar mi bilemem.