Öncelikle yeraltı edebiyatını seviyorum. Neden mi?
"Asilerin,
kaybedenlerin,
hayalperestlerin,
küfürbazların,
günahkarların,
beyaz zencilerin,
aşağı tırmananların,
yola çıkmaktan çekinmeyenlerin, uçurumdan atlayanların...
dili, sesi
Yeraltı Edebiyatı..."
Kitaba gelecek olursak imrenilen bir hayata sahip olan genç, güzel manken Shannon'un geçirdiği bir kaza sonrası yaşadığı değişim ve dönüşüm anlatılıyor.
Kitap "yok artık" dedirten rastlantıların olduğu, görünenin yanıltıcılığı üzerine eleştiri içeriyor. Her ne kadar kurgu gerçeküstü gelse de özellikle cinsiyet değişiminin günümüzde geldiği ve gelecekte geleceği nokta açısından çarpıcı bir kitap olmuş.
Kaotik bir eser olması, geçmişe dönüşlerin çok fazla olması okurken yoruyor. Beklentilerimin yüksek olduğu ancak ilerledikçe bitsin de yeni bir kitaba başlayayım dediğim bir okuma serüvenim oldu. Yeraltı edebiyatını sevsem de Palahniuk'e sanırım bir süre ara vereceğim.
Bu kitapta kısmet olmadı ancak parkta, sokakta, AVM'de ya da bir yerlerde annesinin kucağında masum masum dururken bir anda gözünü size dikip boncuk boncuk bakan bebeğin aniden tebessüm edişinden duyduğunuz mutluluğa benzer bir keyifli okuma dilerim...
