Fani dünyadaki en büyük kötülük, nefret, ıstırap ya da ölüm gibi belirli bir kötülükten daha derindir! En büyük kötülük Zaman'ın durmaksızın yok oluşa gitmesidir, gerçekleşmek de ayıklanmayı beraberinde getirir. Kötülüğün doğası da iki basit ama korkunç ve ilahi önermeyle şöyle özetlenebilir: 'Nesneler solup gider' ve 'Seçenekler safdışı eder'. Onun sırrı buradadır: Güzellik zıddını ister, ve uyumsuzluk yeni duygu yoğunlaşmaları yaratılmasına temel oluşturur. Anladım ki en yüce bilgelik, evrenin heybetí ve azametinin; var oluşun çeşitliliğinin, hiç ama hiçbir şey kaybedilmeden, yavaş yavaş birleştirilmesiyle oluştuğunu algılamaktır.
Kahramanlık soylu bir dil kullanımından, onurdan daha fazlasını gerektirir. İçten gelen kahramanlıktır hüner! Ruhun şanlı cevheri! Bir kahramanın yaşamındaki anlamdır tüm dünyayı anlamlı kılan!
Eğer sanatın fikirleri güzel idiyse bu sanatın kabahatiydi, Ozan'ın değil. Bir kör seçici, neredeyse bir çılgın: Bir kuş. Ormanda tatlı tatlı şakıyan kuşlar var diye insanlar birbirlerini daha nazikçe mi öldürdüler?