Sabitlenmiş gönderi
Yüzümü okşa biraz,
çünkü yorgunum.
uzun bir yoldan gelmişim tabanlarım çatlak.
gövdem kan içinde, yüreğim ağrıyor.
Yakında yanınızdan gidecek olan bu sevimsiz misafirler (düşünceler, olaylar) yaptıkları gürültüyle şimdi uykunuzu kaçırsa da, en sonunda kapıyı çekip gidecekler.
Bizim genelde bir seylere çaresizce üzülmemizin nedeni, onları sonsuza dek öyle kalacak sanmamızmış.
Okur Takip Önerileri
“İnsana sadece bir insan olarak bakın, sırtına herhangi bir bölgenin yaftasını yapıştırmayın.”
Şimdiye kadar hiç kimseye söyleyemediklerini, hatta kendilerine bile itiraf edemedikleri şeyleri birbirlerine anlatıyordu bu iki yalnız insan, oysa birbirlerini doğru dürüst tanımıyorlardı bile. Fakat birinin yüreğinden kopan çığlık diğerinde karşılık buluyordu, çünkü onların acıları akrabaydı.
Yalınlık göster, sadeliği benimse,
Bencilliği azalt, arzularını frenle.
Biçim verdiğiniz her şeye, kendi ruhunuzdan bir nefes üflemektir.
Peki, nedir sevgiyle çalışmak?
Bir evi, içinde en sevdiğiniz kişi yaşayacakmış gibi inşa etmektir.
Bir de gerçeği içinde saklayan ama onu sözcüklere dökemeyenler vardır. İşte bu gibilerin bağrında yaşar hayatın ruhu ritmik bir sessizlik içinde.
Sizler çocuklarınızın birer canlı ok gibi fırlatıldığı yaylarsınız,
Öyleyse bırakın kendinizi, esneyin seve seve yayı gerenin elinde,
Çünkü O, okun hızlısını sevdiği kadar, yayın güvenilir olanını da sever.
Çünkü küçük şeyleri kaplayan çiyde bulur yürek sabah sevincini ve tazelenir onunla.
Ve unutmayın şunu da: Toprak ana bayılır dokunmaya çıplak ayaklarınıza ve rüzgarlar can atar oynamak için saçlarınızla.
Ve nedir ki ihtiyaç endişesi, ihtiyacın ta kendisi olmaktan başka?
Asıl susuzluk, kuyunuz ağzına kadar doluyken bile korkmak değil midir susuz kalmaktan?