Çizgi roman hakkında düşüncelerimi paylaşmadan önce, devasa ebatlarda sert kapak (hc) olarak ve kuşe kağıda harika bir basımla eseri dilimize kazandırdığı için @karakargayayinlari na çok teşekkür ediyorum, üç ciltte bir arada Sanatçının önce ki basılan "sıradan zaferler" ve "brodeck raporu" serisini okuyup beğenmiştim, çok güçlü tarafları vardı, benzer bir durum grup terapisinde de var. Eserimizde ilham arayan lercent' i okuyoruz (sanatçının kurgusal farklı bir versiyonu) Bu arayış mizahi yönden ilerlerken ( ki mizah dozu & kalitesi de hiç fena değil ama okurdan okura bu durum tabi ki değişebilir ) aynı zamanda edebiyat, tarih, sanat gb. birçok konuya da bolca göndermeler yapılıyor, tabiri caizse edebi bir cümbüş
Kullanılan renk paleti canlı, rengarenk çizimler çizimlerin tasarımı da hikayenin gidişatını göre değişebiliyor. Her ne kadar rengerenk çizimler olsada arada okurken hissetttiğim melankoli ve keder duygusu da ayrıca hoşuma gitti.
Panellerde yer alan doluluk, sanatçının anlatımda başvurduğu farklı teknikleri de gayet beğendim. Çizgi romanımız roman aralarında okuduğumuz, mola durağı gibi kullandığımız bir çizgi roman değil, vaktimizi ve dikkatimizi isteyen bir çizgi roman Minikte yukarıda ki bahsettiğim göndermelere hakim olacak kadar birikim oldu mu dolu dolu okuma deneyimi sizleri bekliyor diyebilirim
Manu Larcenet beni dövdü dövdü. Bir kişi demedi ki Howl'cum bu kadar alıntı paylaşıyorsun yardıma ihtiyacın var mı? Adam çizgiroman yazamayış serüvenindeki her şeyi
