Tekin Deniz, “Işığı Var Eden Gölge: İhsan Yüce” başlıklı yazısında, “İşin mutfağında duran, ramp ışıklarına çıkıp poz kesmektense; elleriyle bereketli tohumlar eken, yemyeşil fidanlar büyüten, çevresindeki insanların yüreğine sanat aşkını düşüren bir güzel insan manzarasıydı.” diye bahsediyor İhsan Yüce’den.
Siz daha önce hiç bu kadar güzel anılan bir insan tanıdınız mı?
Uzun zamandır kitaplığımda okumak için beklettiğim, şuan neden daha önce okumamışım diye hayıflandığım bir kitap oldu.
Okuduğum en samimi biyografi kitabı. Yüce’nin bu kadar hayatımın içinde olduğunun farkında değildim, metni okurken ayrımına vardım. Sanki evimizden, ailemizden bir büyüğün anılarını dost meclislerinde dinliyor gibiydim kitap boyunca.
Salacakta’ki o evde o masada bende bir kadeh rakı eşliğinde güneşi doğurana kadar sohbet etmek isterdim, İhsan Yüce ile…
Türk sineması için çok değerli, maalesef kıymeti bilinmemiş bir isim, İhsan Yüce.
