Rasim Özdenören (Kendisi Yedi Güzel Adam’dan biridir..) ekseri deneme türünde eser veren bir yazarımızdır.. Gül Yetiştiren Adam, zatı muhteremin ilk ve tek romanıdır..
Bu kitabı okurken Batı kültürünün baskısı ile çaresiz bırakılmış insanımızın bocalayışını, gizli protestolarını ve gizli kabullenişlerini göreceksiniz..
Okuyunuz efendim!
Çok uzun zamandır, kitaplığımda bulunan ama bir türlü elimin gitmediği bir kitaptı.
Çok beklenti ile okudum sanırım ama beklentimi karşılamadı. Kitapta iki hikaye yer alıyormuş algılarım sürekli iki farklı hikayenin belli bir noktada birleşmesini bekledi. Fakat birleşmedi.Belki yoğunluğumdan dolayı elime kitabı az alışımdan belki de iki farklı hikayenin aynı anda ilerlemesinden kaynaklı dikkat kesilerek okuduğum bir kitap olmadı.Ben çok sevemedim.Siz de farklı hikayelerin aynı anda ilerleyişini keyifle okuyamayanlardansanız tavsiye etmem.
Kitaba, sosyal bir roman diyebiliriz.Mini mini 136 sayfacık bi roman.Dili sade,anlaşılır.Her yaş rahatlıkla okuyabilir. Anlatımda sadece konuşmalara tırnak kullanılmamış buna ilk defa denk geldim ama sırıtmadı.Gayet dediğim gibi okuması basit.Tek sorun iki ana konu arasındaki geçişler.
Kitap, aslında iki ana karakterden ve bu iki ana karakterin
Bu eserde iki hikâye birden işleniyor. Biri kurtuluş savaşından sonra birçok arkadaşını kaybetmiş olmanın verdiği hüzünle ve verdikleri mücadelenin bir hiç uğruna olduğunu gördükçe, protesto olarak elli yıl boyunca evine kapanıp gül yetiştiren adamın hikâyesi; ikincisi kaybolmuş, kendi kültür ve medeniyetlerinden tamamen kopmuş, yozlaşmış yeni
“ Geç demek, çaresizlik demektir.”
Rasim Özdenören alegorik bir anlatımla tasvir ağırlıklı ve şiirsel üslup kullanan, ‘Yedi Güzel Adam’ dan bir tanesidir. Yazar İslami kimliğiyle tanınıyor ancak kitapta dayattığı bir doktrin yoktu. Tarafsız bir dil kullanmış, bu hoşuma gitti.
Kitapta, iki farklı hikaye görüyoruz, geçişler biraz zayıf kalmış,
