Gülhisar Terzileri 2021'de okuduğum 10. Kitap olarak bitti. Kendi halinde bir kitaptı, bir hikâyeydi bana göre. Başta "sevemeyeceğim galiba," dedim ve çok sonra "kıyıda köşede kalmış, kendini kendince kasvete boğmuş; fakat kasvet değil de, böyle yaşamayı bilmişlerin hikâyesi imiş" dedirtti.
Aslında bence Türk insanının bazı garip anlaşılmaz hal ve tavırlarını anlatıyor. Hani hayatında yaşadığı ona ağır gelmiş olan kişiler vardır ya, neden böyle bir tepki verdiğini ve de böyle sessiz kalabildiğini anlamazsınız. "Siz öyle tepki vermezsiniz onun yaşadığını yaşasanız!" Öyle hissettiren bir kitaptı benim için işte. O sebepten kasvetli geldi bana ama güzeldi, değişikti. Yazı dili de güzeldi, değindiği noktalar da. Hüsnü Arkan'ın şarkılarında hissettiğim içtenlik ve yüreğime dokunabiliyor olması idi. Kitabını okuduğumda hissettiğim ise başka bir dünyayı tanıtıyor olması... :) Kalemine sağlık..
Okumayı bu sebepten seviyorum işte; aynı bırakmıyor, aynı düşündürmüyor insanı. :) Sevgiler...
