Sadi Şirazi, Farslı islam alimi ve aynı zamanda da şair. Eserini 13.yüzyılda kaleme aldığını araştırdım. Yine eserinin yazıldığı andan itibaren İran coğrafyasında, okullarda ders kitabı olarak kullanıldığını öğrenmiş oldum.
Içerik olarak devam edelim. Kitap 8 bölümden oluşmakta. Padişahların huyları, adaletleri ve yaşayışları hakkında, dervişlerin ahlakı hakkında, kanaatin yüceliği hakkında, susmanın faydaları hakkında, aşk ve gençlik hakkında, ihtiyarların güçsüzlüğü hakkında, terbiyenin gerekliliği hakkında, sohbet etmenin usulü ve adabı hakkında...
Her bir bölüm toplumsal düzeni savunan öğütler içeren, ahlâkî öğütler içeren, hayata ve insana dair nefis hikayecikler barındıran, şiirler barındıran gerçekten de ders kitabı formatında bir eserden bahsetmek mümkün. İnsanoglunun aradan geçen yüzyıllar boyunca hala aynı sorunları yaşadığını görünce de demek ki kitapta verilen öğütler hususunda hiçbir mesafe katetemediğimizi görüyoruz. Kitabı okuyunca, biz aslında buyuz dememek elde değil. İnsanoglunun yaşamına ve kendisine dair en belirgin sorun, sıkıntı ne derseniz 13.yuzyilda yazabilmek, cağların ötesine uzanabilmek eseri zaten yeterince önemli kılan bir husus.
Orijinali de oldukça yalın bir dille kaleme alınmış, gerçekliği, öğütleri en çıplak haliyle yazmış Şirazi. Görgü kuralları, toplumsal kurallar başlıkları adı altında onlarca şey alıntı yapabiliriz bu eserden. Keyifle okumalar dilerim.
Şeyh Sadi Şirazi 
Gülistan
