[Bülbül! Sen aşkı pervaneden öğren. O, yanığın canı çıktı. Sesi çıkmadı. Bu sülük davasında olanlar, onu istemesini bilmiyorlar. Hakikatten haberdar olan kimse mahvolup gitti. Ondan bir haber geri gelmedi.
Ey hayalden, kıyastan, zan ve tahminden, vehimden işittiğimiz, okuduğumuz sözlerden yüce olan Tanrı! Meclis bitti, ömür sona erdi, fakat hâlâ senin evsafının bidayetindeyiz.]