İnsan ne aptal bir mahluktur? Herkes kimsenin sağ kalmadığını bilir, yine de kendi öleceğine inanmak istemez. Bari yaşamak ölümden korkmaya değer bir şey olsa...
... Bu kadar adam gördüm, içlerinden hiçbiri dünyadan hoşnut değil! Hiçbiri de dünyadan gitmek istemez! Ne deliliktir!
İlginç değil mi, herkes ölümden korkar. Fakat kimse sonu ölüm olan yaşamdan korkmaz. Herkes ölümden kaçar, fakat kimse her adım attığında, her an, her lahza mezara bir adım daha yaklaştığını düşünmez.
Ezelden insanın doğduğu güne kadar bir tükenmez karanlık var! Arada bir hayat zamanı var! Öldüğü günden ebediyete kadar yine bir tükenmez karanlık öyle bir hayat ki hem nefes alıp duruyoruz, hem de nefes aldıkça azalıyoruz.