Gülümseyen Anılar
Hıfzı TopuzSözler ve Alıntılar
Ünlü romancı Esat Mahmut Karakurt, Galatasaray Lisesi’nde öğretmenliğe başlayacaktır. Henüz 27 yaşında bir delikanlıdır. Çoğu profesör olan yaşlı başlı ve ünlü hocaların yanında pek toydur. Derse girmeden önce Prof. Macit Arda çeker onu bir kenara:
- Sen nasıl tutunacaksın burada, der, memleketin en ünlü ailelerinin çocukları burada, sen gençsin...
Ve bir fikir verir:
- Derse girince miskin bir çocuk bul,ona çıkış, sınıfa gözdağı ver, belki tutunursun...
Bozkurt denileni yapar... İlk derste miskin bir çocuğu tahtaya çağırır. İnadına zor bir soru sorar:
“Derunundan çıkan ahı, beeyr’in başına koysam?” Bunun anlamı nedir? Çocuk şaşırır... Beeyr ne demek öğretmenim, diye sorar. Hoca öfkeli:
- Devenin adını nasıl bilmezsin? Nasıl oturuyorsun burada? Senin işgal ettiğin bu yere oturabilmek için memleket çocukları birbirini yiyor...
Delikanlının suskunluğundan istifade biraz daha bastırır:
- İsmin ne senin mendebur herif?
- Mustafa Kemal...
Karakurt biraz yutkunur gibi olur, sorulara devam:
- Kim koymuş sana bu ismi?
- Mustafa Kemal Paşa efendim...
Hoca mosmor... Çocuk anlatır:
- Ben Atatürk’ün yaveri Cevat Abbas’ın oğluyum. Çanakkale’de babamla harp ediyorlarmış. Benim doğum haberim gelmiş. Mustafa Kemal Paşa, “adını ben koyuyorum Mustafa Kemal olsun” demiş...
Öğretmen süklüm püklüm tabii... Çocuğa bu defa “Oğlum sen ki tarihi bir delikanlısın...” diye hitap ederek bir şeyler söylemiş. Sınıf kıkır kıkır gülmüş... Ancak zamanla çocuklarla iyi anlaşmış hoca... Tam 27 yıl Galatasaray’da öğretmenlik yapmış...
