Gün Ortasında Arzu
Behçet ÇelikGün Ortasında Arzu Gönderileri
Gün Ortasında Arzu kitaplarını, Gün Ortasında Arzu sözleri ve alıntılarını, Gün Ortasında Arzu yazarlarını, Gün Ortasında Arzu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Daha yeni tanıştık. İnsanlara sen diye bilmem için karşımdakinin beş on kez "sen" demesi lazım. Siz demeye ayarlı benim dilim. Mesafeyi böyle koruyorum.
Evet, desem, boş durmamasıyla övünürüm zihnimin. Boşluklara tahammül edemeyenlerdenim. Düşünürüm böyle.
Gece yolculuklarında, şehirlerin, kasabaların yanından, içinden geçerken her seferinde ürperdiğim ışıklar - yaşıyorlar, ışıklar bunun ifadesi, ışıkların altında yalnızlıklar, kalabalık odalarda.
"Kimselerle konuşmazsam, birilerine ne yapıp ettiğimi anlatmazsam, yeniden yazmam gerekmez tarihi,"
Böyle okuyamazsın işte :D
Okul yıllarında bizim okuduklarımızı küçümser, adını duymadığımız yazarların kitaplarını okurdu. Bir yerlerde oturmayı önermiştim. Neler okuduğunu, neler düşündüğünü merak ediyordum. İki saat boyunca işini anlatmıştı, çok çalıştığını, kitap bile okuyamadığını.
Yeniden başlamak dünyanın en zor işi. Sıfır noktasını bulacaksın. Mutlak bir hafıza kaybı gerek. Deneyim en ağır yük. Hiç denememiş olmak bile bir deneyim
makyajı hepten bırakmamasını takdir edebilirim, aynaya bakarken bir an gülümsediğinden, çapkın baktığından emin olsam; çok katlı mağazanın cephesini yenilemişler, bina içeriden çürüyor, bir bilseler.
Koskocaman kahkahalar atıp geçer dalgayı. "Bitmişin sen," der.
"Ben daha başlamadım," diyemez, susarım.
Umudunu da kaybedince başlıyor dünya
insan bir dolu şey kaybediyor, en kötüsü, dediklerine göre, umudunu kaybetmek, ama ben böyle düşünmüyorum. Umudunu da kaybedince başlıyor dünya. Hiçbir şeye hayıflanmıyor insan o zaman.
"Herkes kendini batırırsa düzelir dünya,"