Artık daha az utanıyordum ve gerçek dünyanın, benim hayalimdeki dünyadan çok farklı, bilinmez bir organizma olduğunu daha iyi anlıyordum. Evvelkilerinden daha yoğun bir ümitsizlikle başbaşaydım
Yaşamak, üstesinden gelemediğim bir üzüntü veriyor. İç sıkıntısı, yalnızlık gibi gevşek bir duygu değil bu üzüntü. (…) İnsan kendi mutluluğuna ve azametine asla kavuşamayacaklarını anladıklarında ne hisseder acaba? Çaba.