Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.31
Güneş Ülkesi
Tommaso CampanellaOldest Güneş Ülkesi Reviews
You can find Oldest Güneş Ülkesi quotes, oldest Güneş Ülkesi book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
6.9Out of 10
5/10 puan verdi
Bir çok kitabı önceden bilgi sahibi olup daha sonra okumaya başlarım. Bazen de acele ile kitap almam gerekir, bir nevi kumar oynarım. Yazarın da Kitabın da ismini daha önceden duymamıştım ancak "Güneş" kelimesi geçince Sosyalist&Komünist bir kitap olacağını tahmin etmiştim. (Nazım Hikmet'in Güneşi İçenlerin Türküsü şiiri). Tahminim de doğru çıktı ve Sosyalist Utopya arzusuyla yazılmış bir kitap olduğunu fark ettim. Kitapta genel olarak;
* Özel Mülkiyet yerine Ortak Kullanım
* İşbirliği, Dayanışma
* Herkesin yeteneğine göre çalışması, kimsenin boş gezmemesi
* Müşterek Cinsellik (Bu kısım bize gelmez)
* İnsanlar birbirlerine Kardeş diye hitap ediyor. 22 yaşından büyük herkese baba, küçük herkese ise oğul deniyor.
* Yabancı dilleri herkes öğrenmek zorunda
gibi gibi düşünceler ifade edilmiş.
Manzum Diyalog halinde yazılmıştır.
Tavsiye eder miyim bilmiyorum.
İnternette kitap siparişi verirken, ücretsiz kargo limitine yaklaştığınızda, limiti doldurmak için alınabilir.
Campenella çok yönlü bir kişiliğe sahip düşünür. Sunduğu ütopya tablosunda bunu bizlere açık açık sergiliyor. Özellikle astronomi konusunda olan bilgisini Güneş ülkesinin hayatı içinde fark ettirerek gösteriyor. Ütopya üzerine çalışma yapıyorsanız listenize eklenecek bir kitap. Özellikle Thomas More'ın Utopıa adlı eserinden esinlenmiş noktalarla birlikte İslami açıdan karşıt duruşu da sergiliyor. Güneş Ülkesi'ni incelediğimizde yine görülecektir ki aslında İslami düşüncenin ürünleri de yer alıyor. Kısa ve akıcı bir yapısı olmasıyla da kendini hemen okutuyor. Listenize ekleyebilirsiniz.
96 syf.
5/10 puan verdi
Ahlaki,onurlu, planlı bir derleme içerisinde oluşturulduğu düşünülen bir ülke düşünün ve bunun tek bir insanın vizyonu dahilinde olduğunu düşünün. Kitap kendi yazıldığı dönemde yankı uyandırmış olsa da çağımız değerlerini yansıtmayan, insana bir meta gibi bakan, mükemmeli ararken mükemmelin aslında insan olduğunun farkında olmayan temellere dayalı olarak kurulmuş. Ari bir ırkı yaratıp mükemmele ulaşmak...bu ırkı da kendi standardına göre mükemmeli arayarak yansıtmak...yazarın sosyal hayatı oluşturmaya ilişkin anlatımları sığ kalmış. Verimin nasıl elde edildiğini anlatamamış. Sadece sonuçlardan bahsedilmiş. Kimse güneş ülkesinin üstünde değil gibi kolaya kaçmış değerlendirmeler var. Okumaya ne kadar değer bilemiyorum. Bu değerlendirmeyi yapabilmek için bir iki ütopya daha okumalıyım sanıyorum.
En bilinen ütopyalardan biri.
Campanella, özel mülkiyetin olmadığı bir devlet düzeni tasarlar. Gelgelelim özel mülkiyetin neden olmaması gerektiğini öyle garip şekilde açıklar ki özel mülkiyete olan sempatiniz artar neredeyse. Bir de burada da din adamları olmazsa olmazdır ve kadın erkek arasında eşitlikten tam olarak söz etmek mümkün değildir. Ama en büyük eleştirim bireylerin tamamen devlet düzeni için var olmasıdır. Campenalla' ya göre doğru işleyen bir devlet düzeninde bireyler de zaten mutludur ki bunu söylerken bireylerin tüm duygularını yok saymakta daha doğrusu bu duyguları da devlet eliyle kontrol etmekte, daha da doğrusu iyi bir düzen içinde zaten bireylerin başka türlü şeyler hissetmeyeceğini savunmaktadır. Ben buna kesinlikle katılmıyorum.
Benim çok sevdiğim, çok tuttuğum bir ütopya değildir lakin yazıldığı dönem ve yazarının yaşadıkları göz önüne alındığında son derece önemli bir eserdir.
Okunması gereken ütopyalar arasında. Yaptıgı betimlemelerle sanki ülkenin bir vatandaşı gibi hissetmenizi sağlıyor. Son sayfasını çevirdiğinizde hikaye bitiyor ve sizin hayal gücünüz başlıyor...
Güneş Ülkesi, okuduğum diğer ütopik romanlardan, kitaplardan biraz farklı. Kitapta belli bir olay örgüsü yok. İki kişinin soru cevap şeklindeki konuşmasına dayanıyor kitap. Diyaloglarda bahsedilen Güneş Ülkesi'nde hayat, mutluluk ve bolluk doludur.
Devleti yönetenler, iyi yetişmiş kişilerdir. Güneş Ülkesi’ni hem filozof hem rahip olan biri yönetir. Bu ülkede her şey ortaklaşadır. Özel mülkiyet yasaktır. Campenalla'ya göre kötülüklerin ve haksızlıkların asıl sebebi; insanın kendinden başkasını düşünmemesi, dünya malını paylaşamasıdır. Onun için, Güneş ülkesinde dayanışma bilinci ve toplum yararı vardır.
Güneş ülkesinde mal mülk ortaklığının yanı sıra, kadın ortaklığı da var. Bu pek hoşuma gitmese de Campenalla'nın kitapta kurduğu düzende her şeyin bir amacı ve yararı var. Campanella yeni bir çağın oluşacağına ve bunun da Güneş Ülkesi gibi bir düzenle gerçekleşeceğini düşünür. Ayrıca Campanella’ya göre ideal toplum düzeni doğayla uyumlu olmalıdır.
Mutsuzluk İçin Bir Neden,Mutluluk İçin Bin Sebep
Ütopyalar hep daha güzel hep daha iyi bir insan yaşamını amaçlayan hayali devlet düzenini anlatırlar. Yazarlar, filozoflar insanın mutlu olmasının iyi bir yönetim biçimiyle mümkün olduğunu düşünürler. Ancak ütopyaları okurken bunalırım, nefesim kesilir adeta. Çünkü tarif ettikleri hayali ülkelerde öylesine sıkı bir düzen söz konusudur ki özgürlükten söz edilemez. Her adımları, yaşamları hatta evlenecekleri kişiler bile düzen tarafından belirlenir. Yapacakları işler onlara daha hayatı tanımadan öğretilen işlerdir. “İnsanlar mutlu” der geçilir. Orada yaşayan hiçbir insana ne hissettiği sorulmaz. Sanki mutlu olmaları da kesin kurallardan bir tanesi gibidir.
Peki neden filozoflar mutlu bir dünyanın her ayrıntısını düşünmek zorunda kalırlar? Halbuki distopyalarda bu kadar ayrıntı göremezsiniz. 1984’te parti mensuplarının özgürlüğü yoktur sadece. Hayvan Çiftliği’nde hayvanların çalışmaları kendi istekleri dışındadır. Fahrenheit 451’de kitaplar yakılır. Körlük’te körler ayrıştırılır. Düzene dair derinlemesine bir tarif hiçbir zaman ütopyalardaki gibi değildir. Sanki bir eksiklik distopik bir düzen kurmak için yeterli gibidir.
Sanırım şu bir gerçek ki mutlu olmak için birçok şey bir araya gelmeli; mutlusuzluk için bir şey bile yeterlidir. Mutlu olmanız için her şeyiniz istediğiniz gibi olmalıdır, eksik olan tek şey sizi mutsuz edecektir çünkü. İşte ütopyaların çok şeyden bahsedip hiçbir şey ortaya koyamamalarının sebebi.
Herkese merhaba,Campanella’nın Güneş Ülkesi isimli ütopik eserinden bahsetmek istiyorum.Campanella, mutluluğun sosyalist bir devlette sağlanacağını savunmuştur.Güneş Ülkesi'nin başında bilge bir rahip bulunur.Özel mülkiyete yer yoktur.Her şey devletin mülkiyetindedir.Birlikte üretilir ve birlikte tüketilir. bütün kötülüklerin kaynağı aile olduğu için Güneş Ülkesinde aile kurumu yoktur.İsteyenin istediği dine inanmasına izin verilmez.Campanella, Güneş Ülkesinde dünyada tek bir dinin olması gerektiğini savunmuştur.Kitabı okuduğumda sosyalist bir toplumda olması gerekenler kafamda canlandı.Kurgulanan eğitim sistemi her ne kadar harika ise kadın yaklaşımı bir o kadar sıkıntılıydı.Erkek ütopik toplum modelindeki kadınların yerleri anlatılıyormuş gibi bir izlenim verdi bana.
Francis Bacon'ın yeni atlantis'i bu kitaptan etkilenerek yazdığını düşünüyorum.Hatta eminim birçok yazılmış çizilmiş şey de vardır bununla alakalı.Belki de Bacon bu nedenle kitabının sonunu hiç getiremedi, çünkü onun istediği tek şey güneş ülkesi halkını daha hristiyan bir yapıya büründürmekti ve bunu da yaptı.Dönemine göre oldukça iyi bir kitap.Daha çok dinsel bir havası var gibi.Hristiyan öğretisi ağır basmış.Bu eseri sosyalist öğreti içinde görenler nasıl bu kanıya varmış anlamadım.Marx’ın bilimsel sosyalizmine oldukça tezat ama neticede ütopya isteyen herkes kendi ütopyasını yazabilir.Tavsiye edebileceğim kitaplardan biri oldu.
1568 yılında Napoli’de doğan İtalyan düşünür. Kilise Öğretisine aykırı düşüncelere yer verdiği için suçlandı. Engizisyon mahkemelerinin verdiği kararlarla 27 yıl hapis yattı.
İnsan yaşamına şekil verme arayışları hep oldu. Bazen dini öğretiler bazen de dine rağmen ileri sürülen felsefi öğretiler…
Hesiados-MÖ 800
Platonun ada ülkesi- Atlantis MÖ 428
Tohomas More-Ütopyası (1516)
Tommaso Campanella-Güneş ülkesi(1626)
Fransis Bacon- Yeni Anlantis (1627)
Bu eserlerdeki arayışlar kutsal kitaplardaki cennet tasvirine benzer adeta… ve kötülüklere karşı çözüm arayışları vardır ütopyalarda…
“Campanella, özel mülkiyeti bencilliğin nedeni, bencilliği de özel mülkiyetin nedeni olarak görür, özel mülkiyete eşi,aileyi de dahil edip, çocuğunuza miras bırakmak için birer soyguncu ya, açgözlü hayduta döndüğümüzu söyler. Sahip olma hırsıyla bencillik arasındaki ilişkide, her iki yanında birbirini körüklediği düşüncesini savunur. Campanella insanın doğuştan bencil kötü ya da hırslı olduğu yolundaki bir çok görüşe katılmayıp toplumsal varlığı ve onu belirleyen koşulları öne çıkarmakla, Sosyalist düşüncelerin de vazgeçilmez temelini ortaya atmış olmaktadır. Toplumsal fayda anlayışı, kolektif yaşam,bencilliği ortadan kaldırmaya yeter onun anlayışında.”
Platon (Devlet) Campanella Toplumda kaynaşma yaratması bakımından kadınların ve çocukların ortak olmasını savunmuştu. Platonun,evlenmeleri zararlı görüp, yöneticilerle sınırlı tuttuğu bu talep;Campanellada sağlıklı iyi bir soy oluşturmak için eşleştirmelerin tepeden yapılmasını kimin kime uygun olduğunun önceden belirlenmesini öngörür.
Tommaso Campanella'nın Güneş Ülkesi'nde her şey ortak mülk kabul ediliyor. Ütopyacı bir düşünce ışığında yazılmış kitap.
Devlet sisteminin işleyişi ile ilgili herkesin üzerine düşen görevler anlatılıyor. (iki kişinin karşılıklı soru cevapları aslında) Her şey devlete ait, birlikte çalışılıyor ve birlikte keyfi sürülüyor denilebilir.