"Ölüm kuşu hep başımın üstünde dolaşıyor. -Kuş kelimesi bile sevimli kılmıyor ölüm kelimesini-. Günlerce bir ümidin peşinde, yaklaşan ölümü uzaklaştırmaya yetmeyeceğini bile bile ipsiz uçurtma hayalleriyle avutuyorum kendimi. ,,
Mustafa Ruhi Şirin verdiği bir röportajında yakın arkadaşı olan Cahit için ; "Zarifoğlu ince yolculuklardan çocukluğuna ve çocukluğundan şiirine gidecek yolları bilen bir şairdir. Şiiri, çocukluk mevsimlerinin izlerini taşır" dedi.
Güneşe Yol Yapan Çocuk eserinde de zarifoğlunu yakından tanımasını , okurken hissediyoruz .İçerikte Zarifoğlunun şiirleri ve çocuk kitapları üzerine bir anlatım var ben bu eserden önce Cahitin 'serçekuş' ve motorlu kuş' adlı çocuk kitaplarını okumuştum . Ve anlamlandırmak daha kolay oldu . Sizlere de ön okuma olarak öneririm .
Ruhi Şirin beyin dediği gibi ; Vefat eden şair ve yazarlar okundukça dünya yolculuklarını sürdürürler. Zarifoğlu'nu özledikçe kitaplarını okuyorum.
Dünya yorgunluk verdikçe , yaşamımı sorgularken bende zarifoğluna sığınıyorum . Zarif olan bir Acıya sığınıyorum..
Zarifoğlu okurlarına rikkatle tavsiyemdir .
''Çocukluğum ise avucumun içinde uçmayı unutmuş bir kuş gibi."
''insan sırlarını kendinden bile saklasa da sır diye sakladığı uzaklardan çıkıp geliyor. Hem de alabildiğine değişmiş, neredeyse çarpıtılmış biçimde.''
"Nereye gitsem orada benden önce dolasmış bir şairin ayak izlerini görürüm." sözü daha çok şairleri cesaretlendirmiştir.