Güneşi Uyandıralım
José Mauro de VasconcelosSözler ve Alıntılar
“İnsanları sevmekten pek hoşlanmıyorum da. Sevdim mi de, ölmelerinden korkuyorum.”
Sayfa 52Kitabı okudu
+1
Sessiz duruyor, kitapların ve gazetelerin dünyasına dalmış, okumaktan başka bir şey yapmıyor.
Sayfa 89Kitabı okudu
Kimse insanların acıya katlanma gücünü bilemez. Tek bilen kendi yüreğimizdir. Ve neye yarar?
Sayfa 252Kitabı okudu
Büyükler güneşi uyandırmayı bilmezler. Öyleyse Tanrının iyiliği, yarın, olur da, güneşi uyandırırıverir. Tüm dingin sonsuzluk için yaptığı gibi
Sayfa 254Kitabı okudu
Bir çocuk yüreği, unutur ama bağışlamaz.
Sayfa 107Kitabı okudu
Yeniden bir çocuğum. Düş gören bir çocuk. Yalnız bir çocuk. Niçin büyümeli? İstemiyrm. Hiç bir zaman istemedim. Ama zaman durdu, ben devam ettim. Aslında, kimse insanların acıya katlanma gücünü bilemez. Tek bile kendi yüreğimizdir. Ve neye yarar?
Sayfa 252Kitabı okudu
Mutlu olmak dedikleri ne? Kimbilir? Mutluluk zaman gibidir:hareketsizdir ve insanlar gelip geçerler. Gelip geçerler..
Sayfa 251Kitabı okudu