“Peygamberimiz (s.a.v.): Ben (de bir gün) gideceğim. size iki (önemli) öğütçü bırakıyorum. daima size öğüt verirler. biri konuşarak söyler, diğeri susarak. konuşan öğütçü Kuranı Kerim’dir. susan öğütçü ise ölümdür.” buyuruyor.
"Bir insan,bu güzel duygularını yitirirse geriye insanlığından ne kalır !
Sevgi olmasa ,merhamet olmasa neye yarar insan ? Dünya neye yarar? Ne tadı kalır hayatın?"
Kırçiçeği'mi son kez bir daha görmek, helalleşmek istiyordum. Çıkmadı. Pencerede de görünmedi. Görsem ne olacaktı ki? Artık benimle bir bağı kalmamıştı. Zaten bağımız yoktu. Birbirimize verilmiş sözümüz de yoktu. Bağlanmadan, çözülmüştük.