Hala okuyorum ama beni çok yoruyor. Genel olarak zor kitaplar okurum aslında. Postmodern, sürrealist, ergotik edebiyat vb na benzer. Yani Ulysses, Ses ve Öfke gibi kitapları okurken bile böylesine zorlanmamışımdır. Bunun nedeni Plath in edebiyatından değil, ruh halinden kaynaklanıyor. Manik depresif bir ruh hali, devamlı mutsuz, karanlık. Okurken yaşam enerjimi alıp götürüyor. Güzel bir güne uyanıyorum, keyifliyim, sonra Plath i okumaya başlıyorum ve aniden o keyifli halim gidiyor.
Çapraz okuma yapacağım sanırım. Plath için günün bir saatini ayırıp, 30-40 sayfa okumak yeterli, Plath ile beraber başka bir kitap daha okumalıyım. Tüm yaşam enerjimi Plath in manik depresif ruh haline kurban etmeye niyetim yok.
