"Insan kendini incelemekten ,kendini onarmaya çalışmaktan bıkabilir. ..yaşamın tüm ikinci yarısını birinci yarının yanıltılarını düzeltmekle geçirebilir "
"Burada,seninkinde ,benimkinde,herkesinkindebir değil ,bir çok ruh vardır ....
Ama bunlardan ikisi esastır ,gerçek ruhla öykünen ruh ..tamam mı ?.
Herkes bir şeyi, ya da birini sevmemesi gerektiğini bilir ...dışarı açılmak zorunluluğu duyar ..
"Sevemiyorsan bir hiçsin sen . "
"Ne zaman özgür olacağız ...
Bedeli ödeyen gerçek ruhtur. .
Acı çeker ,hastalanır,öbür ruhun sevilmeyeceğini anlar ..çünkü öykünen ruh yalancıdır ...
Gerçek ruh yalnız gerçeği sever ..
Ve böylece öbürünü öldürmek ister .
Sevgi nefrete dönüşmüştür ..O zaman tehlikeli olursun ..bir cana kıyıcı
Tanrım diye yalvardı willhelm. Üzüntülerimden, düşüncelerimden kurtar beni. Daha yararlı bir insan olabileyim. Boşuna harcadığım bunca zaman için pişmanlık duyuyorum. Bu çıkmazdan kurtulup yeni bir yaşama başlamama yardım et. Acı bana!