Korkutuyorum insanları.
Kaçırıyorum kendimden.
Aslalarım,imkansızlarım,mümkün değillerim çok sayıda bu aralar.
Sesinin içindeki bensiz,sevgisiz kelimelerini bile dinlerken saatlerce ağlayabilirim bilirsin.
“fotoğraf çektirmek için yan yana getirilmiş iki nesne değiliz biz
…
yan yana uçan iki güverciniz
mesafeler birleştirdi bizi
bir de sözler
razı olma hiçbir sessizliğe
biliyorsun seni seviyorum
pencereden bakmayı
öğreteceğim sana…”