Home
Search
Explore
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.40
Low Rated Hag-Seed Reviews
You can find Low Rated Hag-Seed quotes, low rated Hag-Seed book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
"Shakespeare yeniden" isimli bir çalışma için yazarın Fırtına isimli oyununun Margaret Atwood yorumunu okuyorum. Cadı Tohumu bana göre Alias Grace'den çok daha fazla ilgimi çeken bir kitap oldu. Felix isimli bir oyun yönetmeni arkadaşları tarafından ihanete uğrayarak işinden kovulur ve inzivaya çekilir. Aklında ise zamanı gelince intikam almak vardır. Bir cezaevinde ders vermeye başlayan Felix mahkumlarla Shakespeare oyunları sahneye koyarlar. Ve intikam zamanı yıllar sonra ayağına gelir. Ben Felix'in karakterini okumayı çok sevdim. Hırslı, burnu yere düşse almayan, hükmedici, herkesi idare etme derdinde olan, otoriter bir insan. Ölmüş kızı ile yaşadığı kulübesinde bir ölünün hayaliyle yaşadığının farkında olacak kadar da kendinde bir insan. Çok beğenerek okudum.
An itibariyle ilk okumam oldu Margaret Atwood 'u. Eseri okumadan önce William Shakespeare' in Fırtına'sını da okumayı eksik etmedim.
Öncelikle en sevdiğim eseri oldu Shakespeare 'in, burda büyük bir payda Margaret Atwood' un kalemine yani çağımıza göre eseri uyarlamasına ait.
Büyük bir beklentiyle başladım ve beklentimi tamamen karşıladı, yazarın dili, benzetme ve tasvirleri, kendi görüşlerini harmanlaması ve ince bir dokuyla ilmek ilmek işlemesi beni çok etkiledi.
Eser hem çok özgün, hem çağımızın durumlarını gerçek bir şekilde üstelik mizahsen yüksek, hemde öze uygun bir şekilde uyarlanması muazzamdı. Felix'i çok sevdim, yaşadıkları ağır şeylerin üzerinde ki etkisi, başa çıktığı ve çıkamadığı zorlukları, onlarca kez kontrolü kaybedip tabiri caizse çıldırma noktasına gelip kendi iradesine tutunabilmesi, Anne-Marie'nin o muzip tutumları, Estelle'i bile hatta.
Söz etmeden geçemeyeceğim yazarın son sözlerinde bu eseri yazarken ilham aldığı her bir kitap, film, belgesel ve araştırmadan adeta tarihi bir eserin kaynakçasını sunuyormuşcasına işlemesi ve bundan dürüstlükle söz etmesi takdire şayandı. Kesinlikle ilham aldığı her bir unsuru özgün ve özgürce harmanlamış...
Shakespeare’in ölümünün 400. yıldönümünde ünlü yazarların onun eserlerini tekrar uyarlayıp yazdıkları “Shakespeare Yeniden” serisinden beşinci olarak, Fırtına’nın uyarlanması olan Margaret Atwood’a ait “Cadı Tohumu’nu okudum. Okuduğum uyarlamaları arasında Shakespeare’in gerçek eserine en çok sadık kalan, aynı zamanda yeni kurguda geçen tüm karakterleri de oyun içine çeken müthiş bir kurguydu. Fırtına, orijinalinde de rüya ve gerçek arasında gidip gelen, büyücülerin, cinlerin, perilerin sık sık önümüze çıktığı fantastik bir eser aslında. Cadı Tohumu da günümüzde işlenen bir kurguda aynı hisleri yaşatıyor okura. Yine hayaller, yine büyülü hissi yaratan olaylar çıkıyor karşımıza. Tıpkı fırtınadaki Prospero gibi, Cadı Tohumu’nda da da Felix çok güçlü bir karakter... Miranda’nın yeri ise apayrı....
Kurgu bize Fırtına hakkında çok derin bilgiler, incelemeler ve sonuyla ilgili bir çok uyarlama da sunuyor.
Ayrıca Cadı Tohumu çok önemli bir sosyal probleme de parmak basarak işliyor.
Çok merak eden Shakespeare hayranları için daha fazla ipucu vermek istemiyorum.
Bugüne kadar okuduğum Shakespeare yeniden serisine ait tüm kitapları beğenmiştim ancak bu “Cadı Tohumu” nu ayrı bir yere koyuyorum. Margaret Atwood’un daha önce okuduğum “Damızlık Kızın Öyküsü” ve “Ahitler” ini de severek okumuştum.
Artık seriden geriye üç eser kaldı... Bakalım çıtayı daha fazla yükseltebilecek mi bu eserler benim için?
Ne duruyorsunuz?
Beğeneceğinize garanti veriyorum, kalkın ve bu kitabı mutlaka okuyun
Yeniden hayat; Hayat, yeniden!
Bir Shakespeare yeniden serisi kitabı. 400. Yıl anısına benim muhteşem yazarlarımdan Atwood’un kaleminden…
Orijinalini okurken bir yandan başka bir intikam hikâyesi ve onun içerisinde başka bir Shakespeare uyarlaması daha. Şahane!
Atwood matruşka roman yazmayı zaten seviyor. Bunu daha önce “Kör Suikastçı” kitabından biliyoruz. Lâkin bu daha da farklı, şaşırtıcı ve ilham verici.
Hayat aslında kendinin tekrark olduğu gibi kendi içerisinde bir yeni, yeniden hayat da barındırıyor. Tam da bu paradoks üzerine bir oyun yazmıştı Shakespeare.
Tavsiye ederim. Keyifli okumalar!