Ümmetin büyük isimlerini, ümmet hafızasını ihya etmek ve himmetini yüce kılmak için çeşitli anma ve kutlamalara konu etmek, hiç şüphesiz ki, övünülecek ve rağbet edilecek bir durumdur. Fakat bunda ölçünün kaçırılması ve anılan kimsenin önceki efsaneler kabilinden bir efsaneye, hayal kuranların oluşturdukları harikalar kabilinden bir harikaya dönüştürülecek kadar abartıya gidilmesinin zararı faydasından çok olur. Çünkü efsaneleştirme ve harikalaştırma eğilimi, hafızayı ihya etmez, bilakis saptırır. Himmeti yükseltmez, aksine söndürür.