Hakikatin Sineması

Görüntü yaşamın bir simgesidir

Film şeridine dökülmüş öznel bir zamanın, her izleyicide kendi içsel öznelliğinde yansıması imkânını verir. Peşinde koşulması gereken, bir takım entelektüel düşünce olaylarının kurgu ile aktarılması değil, hayatı mümkün olan en yalın haliyle aktarabilmek olmalıdır. Bu yalın hal, izleyicide, kendi iç dünyasında bir düşünce, bir kırılma yaratır ve izleyiciye, gördüğünü kendi hayatında anlamlandırma imkânı verir.

Sayfa 46 - Görüntü yaşamın bir simgesidir

Reklam

Afra Kuzu

Zaman anlayışı

Tasavvufta insani deneyimin hakikatle kurduğu bağın her aşamada genişleyen sınırlarının sonsuzluğunu ifşa eder. Sınırlar genişledikçe "yakîn" düzeyi yükselen insanın, yaşadığı deneyim aracılığıyla cehaletinin farkına varmasıdır tasavvufi bir oluştan anladığımız. Bildikçe bilgisinin azlığının, yükseldikçe ne kadar alçakta olduğunun farkına varan insandır...

Sayfa 45 - Zaman anlayışı

Afra Kuzu

Sinemada zaman

Bütünüyle zihinsel bir biçimde işleyen zaman imgesi, hareket imgesinin göndermede bulunduğu ampirik dünyanın tersine, tamamen düşüncenin kendisine gönderme yapmaktadır.

Sayfa 44 - Sinemada zaman

Afra Kuzu

Bergman, Bresson ve Dreyer gibi sanatçılar bu yüzden yüzyıllarca yıl sonra da olsa aynı güncellikte, aynı derinlikte izlenme şansına sahip olacaklar. Çünkü insan hakikati değişmez, değişen sadece kabuklardır.

Sayfa 31

Afra Kuzu

Sanatçı, deneyimlediği hakikati nasıl aktarabileceği konusunda bir bilgi ve sezgiye sahip değilse, belirli semboller arkasına sığınan ve kendine has dilleri olan sanat yöntemlerine sığınır. Böyle olunca sanat, sembolleri ve alfabesi öğrenilen bir tür "bilim" haline gelir. Halbuki sanat öğrenilerek yapılabilecek bir şey değil, tam tersi insana "verilen" bir hediyedir.

Sayfa 29